senden senin için vazgeçiyorum
birileri için bir şeylerden vazgeçmek hep zor olan seçimi yapmakla eşdeğerdir. ama insan en sevdiğinden, sevdiğini bırak canından nasıl vazgeçer (bkz: umut) filminde izledim dün akşam.
klasik bir başlangıç. yıllar sonra evine dönen bir baba, olayı daha dramatize etmek için toprağa verilen bir anne. sonra umut kaybolmaya yüz tuttu. derken seçimler girdi devreye. sırf umut yitirilmesin diye hayata karşı kumar oynandı ve sonunda kazanan umut oldu.
güzel filmdi velhasıl. babam ve oğlum tadında. ağlattı beni akşam akşam. filmin bilecik te başlaması ise şahsım için ayrı bir özel oldu. izleyin, izlettirin.
gerçek hayatta umut mu? soluğunun kesilmesi an meselesi olan 5 yaşındaki çocuğun, sırf merdivenlerden yürüyerek çıkabilmek için solunum cihazını yanından ayırmayan annenin sırtında her gün fizik tedaviye gitmesidir umut. sadece nefesten ibaret olan ufak bir beden için yıllarca verilen savaştır bazen. bir çoğumuzun tutunduğu en sağlam dal, bir çoğumuzun ise kıymetini bilemeyip hor kullandığı büyük değer...
elde iş eldiveni vardır ve çelik halat makarasına kaptırılır. elde eldiven olduğundan, bir şekilde makaradan kurtulur el. büyük bir acı hissedilir ama eldivenden zaiyat da gözükmemektedir. bin bir şey akla gelir, acaba parmaklar yerindemidir, hafiften oynatılır parmaklar, halen bir şey yokmuş gibi gözükür...
yavaş yavaş eldiven çıkarılmaya çalışılır.
ölümcül bir can acısı ve karşılaşılması beklenen manzaraya olan merak...
acıyı veya edinilecek zararı en aza indirgemek açısından daha da yavaş ve sakin çıkarılmaya uğraşılan eldiven...
...
acı...
merak... umut...
okuduğum bir hikayeyle ne olduğunu tekrar anımsadığım mübarek duygu:
"4 tane mum varmış. biri barış, biri fedakarlık, biri sevgi ve biri de umutmuş. barış, "kimse beni önemsemiyor, kimse benim için çabalamıyor artık" demiş ve yavaş yavaş sönmüş. fedakarlık, barış sönmesin diye uğraşırken kendi kendini söndürmüş. kimsenin onu önemsememesine kahrolarak hem de. sevgi ise ikisinin sönüp gitmesine dayanamamış, kendi kendini yiyip bitirerek söndürmüş. umut, yitip giden 3 muma bakıp iç geçirmiş. alevi titremeye başlamış. sönmek üzereyken odaya bir çocuk girmiş, diğer mumları yakmış. umut daha parlak, daha coşkuyla yanmış o zaman. bir daha da sönmemiş..."
selim erdoğan'ın başrolünde oynadığı, zeynep tokuş, zafer alagöz, mesut akusta, seda bakan ve fikret hakan'ın yanında küçük oyuncu bertan ceylan'ın, finalde en az babam ve oğlum'daki kadar ağlatan senaryosu ile büyük oyunculuk sergilediği filmdir.
sıradışı bir karar vermesi gereken bir babanın, "senden senin için vazgeçiyorum" dediği oğlu umut ile olan duygusal bağını anlatan filmdir. müziklerini yapan mazlum çimen'in filmde oynadığı karakterin hakkını tam verdiğini söylemek gerekir.
insanı umutsuzluğa götüren, duygusallığı tavan yapmış bir film. 'para sen nelere kadirsin' diyesi geliyor insanın. bir babanın çaresizliği, evladı için çırpınışı ve onun için yaptığı fedakalığı * mukemmel şekilde anlatmış. filmin en güzeli ise 'senden senin için vazgeçiyorum.' sözüydü.başta abartı bir söz gibi gelmişti ama sonra cuk oturdu filme.
UMUT Türkiye'de en çok kullanılan 90. isim (... 88. nur, 89. merve, 90. umut, 91. sedat, 92. tuğba, ...). Ülkemizde yaklaşık her 491 kişiden birinin adı UMUT ve ismin yaygınlık oranı binde 2.04.
UMUT adının yaygınlık oranının Türkiye'nin resmi nüfus sayımı sonuçları ve günlük ortalama nüfus artış hızına orantılarsak ülkemizde 13-02-2009 20:45 itibariyle yaklaşık 146,725 kişinin isminin UMUT olduğu ve UMUT isimli kişi sayısının her yıl ortalama 2425 kişi arttığı tahmini yapılabilir.
UMUT adının Amerika Birleşik Devletindeki yaygınlık oranı ise bir milyonda 1.42 civarında ve bu hesaba göre ABD'de yaklaşık 436 UMUT yaşadığı tahmin edilebilir. ABD'nin nüfus istatistikleri dikkate alındığında Amerikada UMUT sayısı her yıl 4 kişi artıyor.
UMUT Türkiye'nin en yaygın 90. ismiyken, Amerika Birleşik Devletinde en yaygın 90. ad ise Linda ismi. UMUT adının yakın kullanım oranına sahip diğer Amerikalı isim kardeşleri arasında 88. Samuel 89. Barbara 90. Linda 91. Margaret 92. Michelle isimleri de sayılabilir.
hayat akan bir sudur.
okudukça kendine bağlayan bir ayşe kulin romanı. kalemi gerçekten sağlam ve romandaki karakterleri sizinle yaşıyormuşçasına vermeyi başaran yazar, ermeniler konusunda yazdığı satırlarla okuyucuda hayalkırıklığı yaratsa da, o geniş ve bir o kadar hareketli aileyi bizle tanıştırdığı için minnet borçluyuz. velhasıl sitare, mehpare, leman, muhittin, bülent, mahir, saraylıhanım, reşat bey ve diğerlerinin hayat hikayelerinin bu kitapla sınırlı olmadığını çok iyi biliyoruz ve devamı için ayşe kulin in yeni kitabını yazmasını beklemek gerekecek.
tüm katliamlara , tüm kötülüklere ,başımıza gelen onca kişisel aksiliklere , şeytanın ve şeytanca insanların onca ihtiraslarına rağmen ayakta durabilmektir umut...
aniden gelen "ölüm kurtuluştur" düşüncesinin saçmalık olduğunu düşünüp "yaşamın nimet olduğu" görüşüne bağlanmaktır ,
sizden onca nefret eden insana rağmen , size gülümseyen o küçük bebeğin gözlerindeki parıltıdır,
eğitim hayatınızdaki onca başarısızlığa rağmen , hayat denen eğitim sürecinde henüz sürenizin dolmadığını ve bu süreçte kozmik başarıya ulaşabileceğinize inanmaktır,
insanlar dürüst ikinciliklere değil makyavelist birinciliklere önem verse de , Allahın erdemli sonunculardan yana olduğunu bilmektir ,
dünyanın çok güzel bir yer olduğuna değil ama daha iyi bir yer olabileceğine dair hayaller kurmaktır ,
başkalarının size çizdiği "ben" merkezli yollardan değil , herkese fayda sağlayacak dikenli yolları seçecek cesareti bulabilmektir ,
sonuna kadar günahlara batmışsan bile , temizlenmek için hala vaktinin olduğuna inanmaktır,
herkesin güvenini kaybetmişsen bile , yüce yaratıcının seni terk etmediğini bilmektir,
yaşamın ışığıdır umut , karanlıkları aydınlatmak adına dahilerin sahip olduğu en büyük nimettir o...
eski bir zamandır umut, çok eski...
bazen dokunmak istersin, yakın zannedip...
bir boşluğa düşersin.
bazen de vazgeçersin,
onun yokluğunda anıları yitirip kaybolursun...
--spoiler--
Osmanlı'nın gözdesi Bosna bir imza ile elden çıkarken,
Kulin ailesi Bosna'dan istanbul'a göç ediyor, çöken imparatorluğun son maliye nazırı Ahmet Reşat sürgüne gidiyordu.
Sabahat ile Aram'ın aşkı ise tehcir olaylarının acısına yenik düşmeyecekti. Yeni bir cumhuriyet, yeni bir şehir ve yeni bir yuva kurulurken hayat hep akan bir suydu Sitare, Muhittin ve herkes için...
Savaşlar, yıkımlar, sürgünlerin ardından Umut geliyor. Umut "Hayat Akan Bir Sudur"'da Kulin, Veda ile başladığı Osmanlı ailelerinin yaşamına, bu kez de Cumhuriyetin yeni kurulmakta olduğu sancılı yıllarda tanıklık ediyor.
Akıp gitmekte olan günlük hayat derinden değişmekte, bu değişim aşklara, dostluklara, aile ilişkilerine, her şeye yansımaktadır. Ayşe Kulin, bir kez daha okurlarına ellerinden bırakamayacakları, okuyup bitirdikten sonra anılarına katacakları bir armağan sunuyor.
--spoiler--
