Nazım Hikmetin en güzel şiiri.
işler atom reaktörleri, işler yapma aylar geçer güneş doğarken. Ve güneş doğarken hiç umut yok mu? Umut, umut, umut... umut insanda.
tek gerçek uyuşturucu.
şimdi çık balkona kafanı kaldır ve gecenin bu saatinde bak pencerelere,
ne kadar ışığı açık insan varsa bil ki bir parça ortaksınız kaderde.
burada yazan yazarlar olarak, bir çoğumuz hayatta olmak istediği yerde değil.
ailevi sıkıntısı olan, ilişki sorunları, ekonomik, psikolojik bir çok kedere katlanıyoruz.
peki neden? çünkü umut ediyoruz azizim...
bir iki saat sonra güneş doğacak ve sen yine yapacağın kahvaltının etkisi ve biraz
salgılanan endorfinle beraber mutlu hissedip umut edeceksin.
peki yarın bu saatlerde n'olacak?
bir şey olacağı yok azizim yine bu başlıkta görüşürüz...
canın acıdı değil mi?
çünkü yazarken benim bile acıdı.
sadece umut etmeyin hayalleriniz için azmedin.
5 yıl sonra ne mi olacak?
kim bilir belki bu başlıkta daha insanı bir saatte, kazanan iki kişi olarak görüşürüz seninle...
gemide, bandırmada karadan 1 km açıkta demirde bir yandan karanın ışıklarını izliyor, bir yandan hoş ve inceden nerden geldiğini ve bu kadar yüksek sesli neden olduğunu anlayamadığım meyhane müziklerini dinliyorum.
son 2 saattir balık tutmaya çalışmama rağmen sadece 1 tane istavrit tutabildim ironik şekilde önümde gezinen balık sürülerine rağmen. bende tuttuğum o istavriti kesip yem yapıp oltamın ucuna taktım. mevsimi değil ve balığı bu şekilde tutamıcağım bariz. ama gözlerimi alamıyorum oltanın ucundan bir kıpırtı olmasını umut ederek. olmıcak o kıpırtı biliyorum ama yinede umut etmekten kendimi alı koyamıyorum.
umut etmek. olmucağını bile bile. "ya balık değilde aşk meşk umudu olsaydı içimde." diye kendime bu ürkütücü soruyu sormadan edemiyorum. umut insana ne kadar zarar verebilir sevgili dostlar. umut güzeldir ancak bir insanı ipin ucuna bile götürebilir.
neyse. banada bahane oluyor bu umut sahili izleyip gelen müzik seslerini dinlemek için.
Umutsuz yasanmaz ama fazla umut nedir bilirmisin birine bu sey olacak der onu kandirirsin ama olup olmayacagi belli degildir iste umut budur bu nedenle umudun fazlasina gerek yok az da olsa umut herkeste olmalidir zaten ama umudu sevmek iyi degildir herseyin fazlasi zarar.
hayata bizi bağlayan en önemli şeydir umut. bize "ya değişirse her şey? ya anlam kazanırsa bu hayat?" sorularını sordurandır. bazen umutlar insana hayat verir, bazense insanı daha beter eder. umarım bizimkisi "hayat verenlerden" olur.
Umut etmek en büyük kötülüktür.çünkü gerçekten işkenceyi uzatıyor.ne kadar büyükse yaşadığın umut,hayal kırıklığıda o kadar büyük oluyor.en tehlikeli kısmı ise insanı hiç bir şekilde terk etmemesi.
