hiçbir şey değişmezdi çünkü türkler islâm inancına isteyerek ya da zamanla geçmediler.
araplar batı türkistan'ın güney kesimlerini işgâl ettikten sonra soykırım ve dehşet bir asimilasyon politikası izlediler. öyle ki camiye gitmeyenlere cezalar uygulanıp da yetmeyince her ailenin evine zorla bir erkek arap yerleştirilip namaz kılıp kılmadıklarından tutun da evin hanım ve çocuklarına tecavüze yeltenmelere kadar her türlü pislik yapıldı.
zihniyetler değişmediği müddetçe hiç bi sikim değişmezdi. mesele din meselesi değil, zihniyet meselesidir ey dostlar.
türkiye müslüman değilde hristiyan olsaydı bu sefer de türkiyede radikal dincilik değil, fanatik katolisizm olurdu. badeci hocalar, üfürükçüler yerine kız çocuklarına hallenen rahipler, erkek çocuklarına cinsel istismarda bulunan rahibeler olurdu.
mesele din, inanç, felsefe değildir; mesele bizim dini algılayış tarzımız ve aklımızı mantıksal zemine oturtmamamızdır.
alın size farklı inanç gruplarından ülkeler, bölgeler ve durumları:
katolisizme fazla kapılmış ülkeler: meksika, kolombiya, filipinler, kenya, tanzanya
evanjelizme fazla kapılmış bölgeler: amerika'nın en geri kalmış güney eyaletleri
koyu ortodoksluğa/gregoryenizme batmış ülkeler: ermenistan, yunanistan, etiyopya
siyasal islamcılığa batmış ülkeler: suudi arabistan, sudan, somali, yemen, iran, malezya, mısır
ortodoks yahudiliğe kaymış bölgeler: yemen yahudileri, doğu kudüste yaşayan hasidik yahudiler
koyu ateizme/materyalizme kaymış ülkeler: arnavutluk(enver hoca dönemi), sovyetler rusyası, çin, kuzey kore
koyu hinduizme/budizme kaymış bölge ve ülkeler: tibet, tayland, hindistan, sri lanka
yani neymiş, demekki din tek başına geri kalmayı açıklayan bir faktör değilmiş.
islamiyet bu kadar yaygın olmayabilirdi. Ama Selçuklu devletiyle ilk önce anadoluya girdik. islamiyeti anadoluda yaydık. Daha sonra Osmanlıyı kurduk. Batı'yı ele geçirdik. islamiyet'i batı'ya yaydık.
