yuzde 55 dinci yuzde 25 milliyetci yuzde 20 de ulusalci ve solcu (yuzde 5 de other)olan ulusalcilari ve solculari biraz normal olan digerleriyse 3.dunya ulkesindeki insanlardan farkli dusunmeyen. buyuk umutlarla kurulmus ama dus kirikliklari olmus bir ulke . ulkem.
geçmişten bu güne hiç olmadığı kadar iç ve dış düşmanların ablukası altında varlığını birliğini ve bütünlüğünü sağlamaya ve korumaya çalışan ülke. selcan taşcı bugünkü yazısında iyi özetlemiş;
--spoiler--
Perihan Mağden "istiklal Marşı'nın sözlerini değiştirelim" diyor! Mustafa Akyol, "Anayasa'nın değiştirilemez ilkeleri, başkent, rejim vs. gibi" birilerinin tercihleri "değişebilmeli", "Ulu Önder Kültünden kurtulalım" diyor!
Cezaevinden meclise geçiş yapan Sabahat Tuncel, "terörist" olduğunu söylüyor!
Ahmet Altan, "vatan dediğin toprak parçası, bunun için ölünür mü" diyor!
Tehikenin farkında mısınız? Cumhuriyet'in ellerimizden kaydığına inanalım istiyorlar! Hak ediyor muyuz? Ne demek? "Biz hak etmiyoruz, buyrun siz alın" mı diyeceğiz!
Her koldan böylesine kuşatıldığı halde 85 yıldır ayakta tuttuğumuz Cumhuriyet'i kutlamak elbette hakkımız.
--spoiler--
hayatınızda gurur duyacağınız hiçbir şeyiniz yoksa, sadece bu ülke de yaşadığınız, mensubu, vatandaşı olduğu için bile gurur duyabilirsiniz. ulan bakıyorsun bütün afrika sömürge, hadi afrikalıdır diyorsun, avustralya'ya bakıyorsun, ingilizler'e tapıyorlar, sömürülmüşler. uçakla şimdi bile 20 saat arası ingiltere ile. ama bakıyorsun tükiye'ye tarih te hiçbir zaman boyun eğmemiş, ataları yedi düvele adalet, eşitlik duygusu prensibi hükmetmiş. daha sonrasında ulu önderi ve silah arkadaşları tarafından küllerinden doğmuş, bugünlere kadar gelmiş, dimdik durmuş vatanımızdır. kimse demesin e biz amerika'nın sömürgesiyiz, imf'e anamızı mikti. anlatmak istediğim başka bir şey... bölmek, parçalamak isteyenlerein anlayamayacağı türden...
toplumsal ahlak, sevgi, saygı, örf ve adetler tükenmekte.
toplumumuz büyük bir ahlaki çürüme yaşamaktadır.
bakın etrafınıza, kendinizden küçük çocukların başını okşamaya korkmuyor musunuz?
küçük yiğeninize dedelere bile yaklaşmamasını tembih etmiyor musunuz?
bir ufaklığa sıcak davransanız yanağını sıksanız ailesi nasıl bakıyor diye kafanızı kaldırıp kontrol etmiyor musunuz?
kız arkadaşınızla gezerken bile bakışlardan rahatsız olmuyor musunuz?
anneniz yaşındaki, kardeşiniz yaşındaki bayanlara bıyık burkan adamlardan, amcalardan mideniz bulanmıyor mu?
iğrenç saç modelleriyle her yerde cirit atan özentilerle karşılaşmaktan sıkılmadınız mı?
kendini beckham sanan eski tüy bıyıklı yeni yetme clubberlar her tanıdığınız bayan arkadaşınıza sarkıntılık etmiyor mu?
her gün yeni bir sapıklık haberi okumuyor musunuz?
her gün yeni bir ensest ilişki haberi duymuyor musunuz?
aşkın bile ne olduğu öğretilmeyen çocukların sevdiği kız için kendini öldürmesine, adam öldürmesine, sevdiği için sevdiğini öldürmesine üzülmüyor musunuz?
annesini babasını öldüren çocuk haberleri artık çok mu doğal geliyor?
sırf emekli maaşı için annesinin cesedini yıllarca buzdolabında saklayıp annesinin kılığına girerek bankadan yıllarca emekli maaşı çeken adamın durumu size geçim sıkıntısı gibi mi geliyor?
tinerci çocuklar haber olmuyor diye yok mu oldular sanıyorsunuz?
yetiştirme yurtlarının halini bir ingiliz düşes'i kayıt edip yayınladı diye olayın bir komplo olarak ört bas edilmeye çalışılması normal mi geliyor? o çocukların sorunlarının çözülmemesi sizi rahatsız etmiyor mu?
etrafınızda en az 1-2 tane annesi babası ayrı arkadaşınız yok mu?
psikolojik sorunu nedeniyle hap kullanan ve yahut kullanmış arkadaş sayınız gün geçtikçe artmıyor mu?
gastrit ve ülser normal bir hastalık durumunu almadı mı sizin için?
cinsel tacize uğramış ve ya son anda kurtulmuş arkadaşınız yok mu?
baskı ve şiddet görmüş ancak üniversiteye gelip kendini kaybetmiş kişiler tanımıyor musunuz?
kız erkek ilişkilerinde saygının kaybolduğunu sadece bir ihtiyaçlar silsilesi olarak devam ettiğini fark etmediniz mi?
herkesin en az 1 tanıdığının, arkadaşının, akrabasının ve sair hapiste olduğunun, suç işlediğinin, suça karıştığının ve ya gözaltına alındığının bilincinde misiniz?
herkesin mutlaka tanıdığı bir mafya üyesi olduğunun ve bunun bir güvence sayıldığının farkında mısın?
.
.
.
burası türkiye ve biz her gün bu ortamda yaşamaya çalışıyoruz umrunda mı?
dünyadaki gemimiz. gemi de bölünmez arkadaşlar. bu katta sadece şu anadan bu babadan doğanlar diğer katta ise bu anadan şu babadan doğanlar kalabilir denmez. çok şehidin kanı var bu ülkede.
öyle faşist falan değilim ama seviyorum bu ülkeyi. kahvehane köşelerinden ülke kurtaranlarını, simit satan amcalarını, kalbürüstü takılıp da halktan bihaber olan sözde aydınlarını, tek derdi futbol ve ünlülerin hayatlarıymış gibi gösterilen tv dünyasına sert tepki göstermeyenleri, sürekli gergin olan gündemini, birilerini linç etmek için bekleyen ağzı salyalılarını, lisedeki coğrafya defterine yazdığı şiirleri platonik aşkına okuyamayan deliklanlılarını, mahalle kavgalarını, sobayla ısıtılan evlerdeki kestaneleri... bu ülkeyi bu ülke yapan herkesi ve her şeyi seviyorum.
halkının, özellikle genç kesiminin neler düşündüğü, nelerle ilgilendikleri sözlük platformlarından az çok belli olan süper ülke.
şöyle bir baktığımızda görebileceğimiz, en sık karşılaşabileceğimiz başlık çeşitleri:
eski sevgili...
kadınlar...
erkekler...
bütün x'ler y...
en x y...
bunların haricinde çeşitli boş konuşmalar, iğrenç, osuruk kokan; bağnazlık, yobazlık akan; papağanlıktan ve basmakalıplıktan öteye gidemeyen giriler, entryler, akıl hocalarının, ağababalarının sözlerini olduğu gibi aktaran, düşünemeyen kişiler vs.
-başka ülkeler de bu halde ama!
+iki yanlış bir doğru yapmaz gülüm.
-hem biz sözlüğe eğlenmek için giriyoz taam mııaa!
+paso eğlendiğin için bu haldeyiz zaten. sigigit!
kel kafalı, pala bıyıklı bir eşcinselin çıkıp "kadın olsam türban bağlardım" dediği, içi geçmis bir delinin "kadın hareketi lideri" ilan edildiği, şov dünyasından bir transeksüelin "ben anne olsaydim" edebiyatıyla anti-militarizm yaptığı kafayı yemiş bir memlekettir. lami cimi yok bunun arkadaşlar..
bugün taraf gazetesi, bir köşe yazısında yine orduya verip veriştirmiş. düşünüyorumda eskiden böyle değildi. ve bizim ordudan yana bir problemimizde yoktu. öyleyse bu orduyu halkın gözünde küçük düşürme uğraşı neyin nesi oluyor? ahmet hakan gibi yazarlar sırf başbakan ordu ile iyi geçiniyor diye neden yerinde duramıyor? Türk ordusu her zaman en güçlü değil miydi? Dev ekonomiye sahip ülkelerin bile tırstığı ordu bu değil miydi? O halde ne oluyor bunlara? Öyleyse ne oluyor bu tarafa, vakite ve şu yalaka zaman a? bişeyler batıyor mu?
üstelik olay sadece orduyla, beş para etmez gazetelerle, tv kanallarıyla alakalıda değil. forum sayfalarına girin bakın göreceksiniz. artık millet bu millet in kutsal saydığı ilkelerle de dalga geçiyor. artık atatürk le dalga geçebiliyorlar, daha da ötesi bu ülkenin temel ilkelerini hiçe sayabiliyor.
basın artık eskisinden daha çok seyleri yayınlıyor, yani daha bi özgür. ama onlar yalnız işine geleni yayınlıyor. taraf kalkıp şunları diyebiliyor:"bu ülkede sırf eşleri başörtülü diye, işten çıkartlan insanlar var." peki sırf falanca cemaate üye birinin falanca yerde müdürlüğe atanması niye anlatılmıyor. acaba hangi meziyetinden ötürü başa getirmişler, neden bunları yazmıyorlar.
bu ülkeyi kuran'ın yattığı yerde rahat uyumadığını hissediyor insan. işte bu gibi birçok sebepten ötürü insan bu ülkeden artık kaçmak istiyor. yok olup gitmek istiyor.
çok hızlı değişen ve çoğutır olan bir gündem yüzünden önemli şeylerin unutulduğu, unutturulmak istendiği, insanların salak yerine konduğu ve embesilleştirldiği bir garip ülke.
misal vermezsem olmaz gibime geliyor.
vereyim.
hüseyin üzmez.
ne oldu hacı abi o'na?
şov eşliğinde, karsının pis sırıtışı ile çıktı cezaevinden.
itirazlar falan olacak, dava açılacak.
bir sürü laf dolaşıyor etrafta.
unuttuk sanki biraz. evde şu anda belki bu adam.
yanlış biliyor da olabilirim.
anlatmak istediğim farklı.
biz konuşuyoruz.
ya da ne bizi.
akıllı adamlar, bizim gibi düşündüğüne inandığımız adamlar konuşuyor.
kalıyor öyle.
konuştuklarıyla, konuştuklarımızla kalıyoruz.
unutuluyor, bir bok yapılmıyor.
hüseyin üzmez değil sadce konu.
o sadece veremediğim bir örnek.
sanki reyting getirecek, daha çok satış sağlayacak bir gündem bulunuyor.
sonra insanlar o olayı unuttukça...
ama olay tam çözülmeden.
gündem bir anda değişiyor.
ya da dava falan açılıyor.
süre uzuyor da uzuyor.
bazen zamanı aşıyor.
tepki mekanizması yok.
seçmen sayısı falan yakında unutulacak.
sahte polislerin vahşeti çok kısa bir zaman sonra "vardı öyle bir olay", sonra da "neydi hafız o?" durumuna gelecek ve unutulacak gidecek.
