ülkenin siyasetle düzeleceğini zannetmek. herşeyi devletten beklemek. bu ülke düzelecekse o parti bu parti diye eleştirmeyin gerçekten düzelmesini istiyorsanız önce kendinizden başlayınız düzelmeye. bu ülkenin başına feriştahı gelse sihirli değnek yok elinde. sonuçta herşey yine millet olarak biz de bitiyor. herşeyi devletten bekleyip hazırcılığa konmak yerine çaba gösterip fedakarlık edip vatana millete hizmet etmek gerekiyor. ben milliyetçiyim ülkemi seviyorum demekle olmuyor bu işler.
o partiyi bu partiyi iktidarı muhalefeti eleştirmekle olmuyor bu işler. hangi parti başa gelirse gelsin türk insanı eğitimini ilerletmezse çağ atlamazsa, gerilemeye yerinde saymaya mahkum olur.
herkes yönetici eleştirir ama kimse yönetici olmak için çaba göstermez.
bu ülkenin insanı kahveye gidip osmanlı torunuyuz diye övünmesini de bilir, aynı insanlar ulan bu bizim millet diye eleştirmesini de bilir, bir yandan da okey taşlarını sıralar.
avrupanın tertibini düzenini nizamını över över durur aynı kişi sokağa çöp atma deyince bekçisi sen mi oldun herkes atıyor demesini de bilir.
son atmış küsur senedir bilinçli şekilde eğitimsiz bırakılmış bir ülke için elbette en büyük sorun eğitimdir.
" ama üniversite açıldı o kadar " diyenleri duyar gibiyim, ben ağızlarının ortasına patlatmadan sussunlar.. birbirini mehdi ilan ediyor vatandaş, iyice aştık.
biz bu ülkeyi çanakkale ve kurtuluş savaşlarını iman güçleri ile kazanıp bizlere emanet eden elhamdulillah müslüman olan dedelerimizden teslim aldık .
bu iman gücünün ne olduğu o düşmanlar çok iyi bilirler ki topa tüfeğe benzemez nükleer bombalarada benzemez buna gözleriyle tanık olmuşlardır . bildiğimiz gibi bir işi başarmak için inanç şarttır .
mesela bir sınavı geçmek için inanç olması şarttır sınavı geçeceğine inanmayan sınavı nasıl geçebilir ki? tesadüfen mi ?
değildir tabi. türkiye'nin en büyük sorunu dış güçlerdir. dış güçlerce manipüle edilmeyecek bir/birtakım kurtarıcı/lar lazım bu ülkeye yine/yeniden. mustafa kemal'ler lazım. ziya gökalp'ler lazım.
