türkiyelik bir mevzu değildir dünyada genel olarak din yerine mantık ve pozitif bilime dönüş vardır -her çağda olduğu gibi-. 200 sene öncesinin din anlayışı ve yaklaşımı ile şimdinin anlayışını yan yana koyun farkı göreceksiniz bundan bir 200 sene sonrasında ne olacak kim bilir. ama bilinen bir şey var ki o da din denilen şeyin zamanla azalarak bitecek olmasıdır. bu siz isteseniz de istemeseniz de götünüzü de yırtsanız amanın din elden gidiyor neüzibillah diye ortalıklarda çığırsanız da değişmeyecek bir hadisedir. önüne geçilemez bunun adına da değişim denir. her değişim bir gelişim örneği olamaz ancak din faktörünün azalması değişimle beraber gelen gelişimlerden birisidir. sizlik bizlik bir olay yok yani olgusal bir nane. bu yüzde "ooovvvv din elden gidiyor" ya da "öyle şey olur mu lan görmüyor musun herkes allah'a dönüyor." ya da "ateizm git gide kan kaybediyor" gibi gerzeklikleri okudukça şöyle bir gülümseme kaplıyor yüzümü. acı ama gerçek bu sizin durdurabileceğiniz bir şey değil malesef bunun yasalarını doğa belirliyor.
doğruluk payı olan yargıdır. %99'u 'müslüman' olan bir ülkede insanların kuran okumayışı, anlayarak kuran okumayışı, kuran ve sünnetten habersiz oluşu, tevhidin ne anlama geldiğini bilmeyişi, değil cihat, emri bil maruf, nehyi anil münker, tebliğ gibi farzlarını; daha beş vakit namaz dahi kılmayışı insanları dinden uzaklaştırmaktadır. tabi uzaklaşanlar da nefsine uymaktadır, zira imama bakıp abdest bozulmaz. iki tarafında sorumluluğu vardır.
sokaklarda el ele dolaşan çiftlerin gün geçtikçe arttığı, üniversitelerde kızlı erkekli ortamların gözümüze gözümüze sokulduğu, ulu orta sevgilisiyle öpüşen koklaşan çiftlerin varlığı, hatta ve hatta sevgilisiyle zina yapanların olduğu düşünülürse son derece hak verdiğim bir gerçektir.
inci sözlükte takılan, tek kabiliyeti 2 harfi yan yana getirip, ardından am diye sesler çıkartan bir jenerasyon ile şakirtlerin yobazların ortalıkta cirit attığı bir dönemde kimse bu önermenin aksini iddia etmemeli.
