Not: yazıyı okuyacak arkadaşlar lütfen baştan sona okusun. okumayacak olanlar başlamasın.
Türkiye öncelikle devletçilik mantığını kendi vatandaşlarına çok güzel bir şekilde anlatsın. Devlet mantığı ile hükümetin farklı yapılar olduğunu anlasınlar insanlar önce.
Eğer ülke savaşa giriyorsa, tayyip/kılıçdaroğlu/bahçeli bunlar devre dışı kalır. Türkiye ve Türkiye'nin savaşa girdiği ülke kalır ortada. En basitinden, Fenerbahçeliyim. Galatasaray eğer Real Madrid ile maç yapıyorsa, o gün ben en kral Galatasaraylı olurum. Türkiye olarak savaşa girdiğimizde niye hala birbirimize kenetlenemiyoruz biz? Solcu olmak demek, yeri geldiğinde ülkeyi rahatça satabilmek düşüncesini daim mi kılıyor sizde anlamıyorum.
PKK'nın gücü ne? Ordaki sözde aşiret ağalarının gücü nerden geliyor? Kaçakçılık.
Kaçakçılığın merkezi neresi? Doğu sınırları. Katırlarla çok rahat gidilip gelinen, sadece haritada olan ama fiziki olarak olmayan sınırlarımız.
Türkiye'de bir adam terör eylemi yapıp elini kolunu sallayarak kaçabiliyor, orda adamları eğitip Türkiye'ye rahatça gönderebiliyor mu? Evet.
Maddi olarak bu adamları engellemenin yolu ne? Sınır.
Kaçak göçek savaşan, ya da savaştığını zanneden bi piçleri engellemenin yolu ne? Sınır.
Doğudaki ağaların kollarını bağlamanın yolu ne? Sınır.
Şımarmış(!) kürt halkına Türkiye Devletinin var olduğunu ve sağlam olduğunu anlatmanın yolu ne? Sınır.
Annelerin şehit tabutlarına sarılmasını engellemenin yolu ne? Sınır.
Kürt halkının vergisiz zenginliğini engellemenin yolu ne? Sınır.
Bu gün Süleyman Şah türbesi operasyonunda görev almış bir arkadaşla bu konuyu konuştuk. Çözüm süreci hikaye, karşı tarafın lojistiğini kesmeden çözüm olmaz diyor. Mantıklı tek çözüm var.
900 küsür kilometre sınır hattını 800 metre genişliğinde açarsın. Mayını döşersin. Büyük duvarlarla sınırını kapatırsın. Üstüne de harekete ve ısığa duyarlı otomatik silahlarını da yerleştirirsin. Uluslararası arena için de o sınırın silahlı olduğu açıklamasını yaparsın. Hareket eden katır, eşşek, pkklı ne varsa otomatik olarak algıalyıp vuracak silah sistemi.
Bu anlattığım benim değil, aselsan da bir mühendisin MGK'ya sunduğu çözüm önerisi. Uzun uzun detayları ile anlatılmış. Yüzeysel olarak okudum.
Ülke olarak 1 defa kenetlenelim. Gerekirse olağan üstü hal ilan edip, bu sınır şeridini bir kaç ayda inşaa edelim.
Sınır bağlantısı kesilince, o aşiret ağalarının artistlik yapacağı bir "arkaları" kalmayacak. Silahları, mermileri bitecek. Suç işleyenler türkiyede ilk defa hukukun karşısına çıkacak, yargılanacak.
Dışardan bomba getirilmeyeceği için, yurt içindekilerle yetinecekler. Ve bir şekilde ellerindeki mühimmat bitecek.
PKK gelip tehditle insan kaçıramayacak.
PKK Ailelere baskı yapıp zorla devlete insanları düşman edemeyecek.
PKK yeni insanlar yetiştiremeyecek.
Kaçakçılıktan para gelmeyecek, götlerini kaldırıp toprakları ekip, çiftçiliğe yeniden dönecekler. O toprakların kıymetini bilecekler.
"Dövlet" dedikleri kavramla iLK KEZ tanışacaklar. Karşılarındakinin muz cumhuriyeti değil, Türkiye Cumhuriyeti olduğunu tanıyacaklar. Seve seve tanımadılar, seve seve tanıyacaklar.
Kimse kusura bakmasın, çözüm süreci adı altında kalkan götler bir bir inecek.
(bkz: asmak kesmek kelle uçurmak)
tek çözüm elinde silah yüzünde maske ile sokaktaki eylemcinin terörist diye öldürülmesidir. yani kısaca vur emridir. ne zaman ki köpeklerin cesareti kırılır, elini kolunu sallayarak molotof atmaz, makineli tüfek taşımaz, eylemini yaparken vurulmayacağını bilerek kadın kıyafeti giymez, işte o zaman çözülür. harbiden derin bir devlet bu noktada çok faydalı kullanılabilirdi.
ama bizim ülkemizde o kadar dansöz var ki an gelir, kör ölür badem gözlü olur. birileri için en önemli şey devletin bütünlüğünden ziyade siyasi olgular olunca insan böyle düşünmeden edemiyor. birilerinin şehitler için facebookta resim bile paylaşmayıp, teröristler vurulunca savaşa hayır demesi gibi.
terörün izahı, açıklaması olmaz, teröriste karşı da "insanlık söylemleri" yapılmaz.
taviz tavizi getirir. 1 defa taviz verirsen, ebeni öperler.
öğrenci evinde kalırken batmanlı bir arkadaş vardı. evdeki 6 bardaktan 1 tanesinin kenarı çatlaktı. o bardak o çocuğa ne zaman gelse, "ben kürdüm ya, ben cahilim ya, ben doğuluyum ya" edebiyatı yapardı.
kendisini bu kadar aşağılık gören bir zihniyete hak verdiğin anda devlet olarak karşına çıkar.
