hepsi demiyorum ama çoğunun psikolojisi bozuk. yanlıs tercihlerde bulunup hikayenin sonunda üzülüyorlar sonra yine aynı yanlıstan devam. istek ve hayalleri çok, seviye olarak yüksek tutuyorlar olmayınca gerçekleşmeyince mutsuzluğa boğuluyorlar. ve sonra çok tepkili ve sinirliler, gülmüyorlar donuk donuk bakıyorlar.
kızın biri habire hapşuruyor çok yaşayın geçmiş olsun dedim diye tersledi neyine gecmis olacakmış hapşuramazmıymış sanki sülalesine sövdük.
ha şaşırıp teşekkür edende var misal doktor kıza az yorucu çok mutlu birgün diliyorum dedim çok mutlu oldu gülümsedi çok naziksiniz diye teşekkür etti.
gittiğim bir mekanda nemrut ama güzel bir kız vardı. sadece iki defa gülümserken gördüm. uzun boylu, yakışıklı tiplerle konuşurken öyle böyle gülümsemiyordu.
sanırım kişiden kişiye değişen durumu ifade eden soru.
hoşlandıkları, sempatik buldukları erkeğe gülümsüyor, geri kalanına soğuk davranıyorlar. yani herkes gibi işlerine geldiği biçimde davranıyorlar.
cevabı yukarıda olan soru.
önlerinde taşıdıkları şey yüzünden ayrıcalıklı olduğu şeklinde beklenti canavarı olarak büyütülüyorlar. anneler teyzeler ablalar yüzünden küçük yaşta bu tür fikirlerle sakatlanıyorlar. her şeyleri yapay, imalı. doğal ve direkt konuşma özürlü triple hayatını geçireceğini sanan zavallı yaratıklar olarak büyüyorlar. belli bir yaşa geçince o taşıdıkları şeyi ranta dönüştürememiş olmak onlarda bir suçluluk yaratıyor ve onu ranta çevirici her şeyi yapmaya çalışıp eğer yapamadıysa aşırı sinirlilik yaratıyor. erkekler onlar için bu yolda her türlü harcayacakları bozuk para. bu arada bu bahsettiğim tipik sınıf atlamaya çalışan alt sınıftan gelme türk kızı. hiç bir şekilde doğal hazları doğal şekilde yaşamayı bunlardan bekleme safi kompleks.
