öğrenci ve velinin kral olduğu öğretmenin soytarı yerine koyulduğu sistemcik. sonra neden başarısız bu çocuklar. ortaokul öğrencisi hiç okula gelmesin sadece bir gün beden eğitimi dersinin sınavı olduğu gün gelsin sınavdan sıfır alsın ve öğretmen bunu sisteme girsin o öğrenci sınıfı geçer. ya da siktir et bunu öğretmen dalgınlıkla hiç gelmeyen bir öğrenciye sözlü notu versin. yine geçer sınıfı. ee ulan dangalak sistemcik şimdiki çocuklar bunları senden benden iyi biliyor. adam niye çalışsın? eline ne geçecek? hiçbir şey. sistemciğin sadece bir kusuru bu daha onlarcasını sayabiliriz. fakat gerek yok sistemcik kızmasın.
gittikçe batmaktadır.. şöyle bir düşünüyorum da ben okul dönemimde çok şanslı bir çocukmuşum ben ve benim gibi dönemde okuyanlar yani.. şimdinin bebelerine ve doğacak bebelere acıyorum düşündükçe.
bir matematik öğretmenimin deyişiyle savaş eğitim sistemidir.
1930'lu yıllarda küçük nüfuslu bir ülkenin her alandaki eleman eksiğini kapatmak için asıl olarak kısa vade için planlanmış eğitim sistemidir.
amacı ülkenin her yerinden nitelikli insan bulmak olmasına rağmen bunu sağlayan yapıları olan köy enstitüleri amerika'ya yalakalık için kapatılmış eğitim sistemidir.
ezberletip öğretemeyen sistemdir.
her yıl 13 14 yaşındaki yüzbinlerce çocuğun zihinlerini ağırlıklarına göre koyun kesen mezbaalar gibi dizip paramparça eden sistemdir.
öğretilmesi gereken hicbir şeyin vaktinde öğretilmediği sistemdir.
edebiyatçıların kitaplarını okutmak yerine isimlerini ezberleten sistemdir.
sizi sürekli bir sınav çalışması uğraşıyla bırakıp teknoloji üretemeye imkan vermeyen sistemdir.
kullanıldığı ülkede test kitaplarının romanlardan çok satıldığı sistemdir.
meslek liselerinin-mühendis
anadolu liselerinin- ekonomist, avukat
sosyal bilimler liselerinin-siyasetçi
fen liselerinin- doktor, bilim adamı
yetiştirmesi gerekirken buralardaki bütün bireylerin doktor olmak istediği eğitim sistemidir.
ygs-lys diye insanların gençliğini yokeden sistemdir.
en değişken eğitim sistemlerinden biri ve bu da fazla nesil farkını ortaya çıkarıyor ne yazık ki. düzgün ve uzun süreli bir eğitim sistemini Türkiye' mde uygulayan olursa şimdiden tebrikler. ona küçük bir tavsiyem olacak yeni insanlara şunları öğretmeyi unutmasın: canlılara güzel davranmayı ve iyi iletişim kurmayı, dil öğrenmeyive uygulayabilmeyi, mat-fen grubu derslerini, güzel tarihimizi ve milli değerlerimizi öğretmeyi unutmasın. çünkü yeni nesil artık aile eğitimden çok okul eğitimi alıyor ve biliyor olmamız bekleniyor bunları.
Sistem geri kalmışlık, yozlaşma, kendi kendine yetmeme, sadece para kazanayım düşüncesine endeksli, insanın sadece yaşlandıran dolayısıyla Türkiye Eğitim Sistemi ingilizceyi birinci sınıfta verip üniversiteyi bitirinceye kadar öğrenmemektir kısacası.Nokta.
Yarış atı gibi lise, üniversite sınavlarına hazırlatan, ezbere dayalı, ezberi dışındaki konularda bir yorum dahi getiremeyen öğrenciler yetiştiren, Kalitesiz, donanımsız öğretmenler ile dolu bir eğitim sistemi. böyle devam edilirse ve bu sistem değişmezse gelişemeyen, düşünemeyen bir toplum olmaya devam edicez ne yazıkki.
Ben mempisadamsın. Bir üniversitede mühendislik okudum. Okudum ama çok iyi okudum, çok güzel okudum yani. 8.5 senede bitti.
Bana bi bakalım.
Anadolu lisesini ilkokuldan kazanan son nesildenim. 86’lıyım. Bizim zamanımızda anadolu liselerine giriş sınavları ilkokuldan yapılıyordu. Çünkü zorunlu eğitim o yıllarda 5 seneydi, 8’e çıkartıldığında bizden sonra anadolu liselerinde 6,7,8. sınıfları okuyan olmadı. Biz 6. Sınıfı geçtik 6. Sınıf bir daha gelmedi, 7’yi geçtik 7, 8’i geçtik 8.
Anadolu liseleri de şimdiki gibi değildi. Şimdi her yer anadolu lisesi. O zaman ortalama bir anadolu şehrinde 1 fen lisesi 1 de anadolu lisesi olurdu gerisi düz lise yada meslek lisesiydi. Şimdi her yer anadolu lisesi maşallah.
Anadolu lisesinde bir çok şeye merak saldım. Tübitak ile hikayelerim bile oldu 8. Sınıfta. ODTUden yetkili abilerimizden biri (bayaa bi yetkili) üniversitede okuyan abimi, haberi bile olmadığı aslında benim gönderdiğim bir proje hakkında konuşmuştu.
Proje değişik bir uydu projesiydi aslında. Biraz fizik biraz matematik vardı işin içinde. Az bişi de diferansiyel öğrenmiştim hesaplamalar için. Fakat okuldaki notlarım sırasıyla (5 üzerinden);
Fizik:2
Matematik:3
Kimya:2
idi. Bu tezatlıklar hayatım boyunca devam etti.
Daha @ tuşunu basamaz, internet kafede çalışanı çağırıp “abi şu et tuşumu ne var bi bassana mailime gircem de” diyen ben, 2007 ocakta alınan bir masaüstü bilgisayar sonrası 2007 haziranda bilişim polisini kapımda gördüm hackerlıktan (ufak tefek yurtdışı şeylerdi. Sadece “farkındayız goççum, abartma fazla” manalı bir ifade alınımı ve uyarısıydı).
Bu arada “ben gitar istiyorum ya” dediğimde “alıp napcan? Sanki çalcak mal deyneği” diye insanların yanında beni küçümseyen bir bok zerresi yüzünden 1 senen boyunca parmakalarımı yara ederek gitar çalıştım. Konçertolar dahil klasik gitarda ilerlerken, akustik ritmlere de hakim olmaya başladım ve elektroda solo kısmına geçemeden bu “hızlı giden atın boku seyrek düşer misali” gitardan soğudum. Çünkü o sıralarda bir grup ile çalışmaya başladım ve grupta da 1 bass ve 2 elektro vardı, ben ise solisttim. Ondan sonrada hep solist oldum zaten.
Başka bir durumum da bisiklet manyağı olmamdı. 8 gün boyunca kamp malzemelerimi de yanıma alarak şehirler arası bisiklet yolculukları yaptım. Haftalar süren kamplar yaptım. Balık için Türkiye’nin bir çok bölgesini gezdim.
Şimdi geçelim mesleki duruma.
Ben mühendis odalarında (genel merkezi de dahil), üniversiteler de, hatta konu hakkında üniversitede öğretim görevlilerine kurslar verirken “gençsin, yeni mezunsun belli ama çok iyi yetiştirmişsin kendini” diyerek onlarca insan elimi sıkıp beni tebrik ederken, ben okulda o dersi geçememiş biriydim. Okulumda geçemediğim dersin ana konusu olan birşeyde “Türkiye’de tek” olmuştum fakat halen sınavlarına girip 30 alıyordum.
Şöyle anlatayım, siz Türkiye’de hatrı sayılır bir matematik hocasısınız, sizin bildikleriniz sayesinde bir çok kişi sizi el üstünde tutarken o kişilerin haberi olmadığı şey, benim halen okulumda matematiği geçemediğim ve 30-35 bandında notlar almam.
Okulu da 8.5 senede bitidim ya, şimdi öyle şeyler yapıyorum ki, “o çok zor bir mevzuu” denilen ne varsa meslekte yapıyorum. Benim birşeyi yapmam için bilmem gerekmiyor. Aslında bunu ilk patronum çözmüştü taaa seneler önce “mempisadamsın’a birşeyi biliyor musun diye sormayacaksın, şunu yap getir diyeceksin. O her türlü çözer..” lafı. Bunun üzerinden zaten bu çözme yeteneğimi kullandım.
Kendi mühendislik dalında Türkiye’deki tek arge olarak çalıştım Ankara’da. Bir çok konuda mesleğim hakkında Türkçeye ilk defa akademik olarak çeviriler yaptım. Öyle ki zamanı geçmiş bir öğrenci olarak hocaların pek sevmediği şahsıma ait bitirme projesi okulumda bb ile geçmişken, arge olarak görev yaptığım yere aynı meslekten fakat farklı üniversitede olduğumuz bi stajyere “benim projeyi daya gitsin okulda, başın ağrımaz” demem ve bu projenin türkiye’de en iyi 2. Bitirme projesi olmamla yaşadığım dumur farklıdır.
Açıkca söyleyeyim, benim derdim büyük. Ben, standart eğitim sistemine ait bir beyin değilim. Allah biliyor, öss zamanında kazanmış olmasam, bilgiye ve ezbere dayalı öys/lys/lgs (yada her ne halt diyorsanız, benim haberim yok) sisteminde hayatta kazanamazdım. Üniversite sınavına 1 saat bile çalışmadım, resmen genel kültür olarak cevapladım. öss zamanında bu vardı, üniversite sınavı mantık istiyordu az buçuk.
Üniversite zamanında bu eğitim sistemi yüzünden psikolojik rahatsızlık geçirdim. Ciddi anksiyete nöbetlerim oldu. Sonunda ise alopecia universalis olarak yarı kanserli yarı uzaylı gibi sahalarda yerimi almaya başladım.
Şimdi düşünüyorum, öys zamanında benim gibi kaç kişinin hayatı mahvoldu, kaç kişi kendini geri zekalı zannederek bu işten soğudu? Kaç kişinin psikolojisi benim gibi bir daha düzelemeyecek şekilde bozuldu?
Düşünüyorum da;
Sizin eğitim sisteminizi sikeyim.
Ben kendimi kurtardım zor olsada, fakat kurtaramayan nice insanlar vardır.
