işemekten başka neye yaradığını bilmediğimiz bir organ üzerine, ibnelik hakkında hiçbirşey bilmeden yaptığımız bu afacanlık feci keyifliydi o zamanlar. hayır ne dediğimizi bilsek g.tümüzde yemezmiş zaten.
bahçede, okulda top oynarken, top yola kaçardı. hemen başlardık bağırmaya top, top, amcaaa top, top amcaaaa şeklinde. yoldan geçenlere bahanecek top derdik. o zamanların sevimliliğinden olsa gerek, herkes topu atsın diye sesleniyoruz sanardı. ama biz o topu atan kişiye top derdik. yani topu da atmasını isterdik. ama genel olarak o kişiye top demek için top diye bağırırdık. öyleydi işte...
