insanları sığ yaşama hapsedip, öyle yaşamaya zorlayan bir diğer “arkadaşlık” uygulaması.
Buradan birisiyle tanışılsa bile ne kadar sağlıklı olabilir ki? Vardır istisnaları elbet fakat aslında kazın ayağı öyle değil…
Burada neredeyse herkes “daha fazlasını” umarak birisinden bir diğerine “geçiş” yapıyor hatta hayali, gerçek dünyada hiçbir karşılığı olmayan “seçimler” yapıyor, sistem size bunu zorluyor sinsice ve fakat hiçbir zaman insani ilişkileri derinleşemiyor. Çünkü insan ilişkileri inşa edilen bir şeydir. birisinin hatası mı oldu? Hemen diğerine geç. Ötekinin boyu 1cm fazla mı? Tamam onu “ver”…
dopamin intolerasyonunu saymıyorum bile.
Zamanında birkaçını aynı anda kullandım ve bu saçmalığı kısa sürede gördükten sonra aynı anda hepsini sildim.
Evet, bu bilgiyi de verdikten sonra tek diyebileceğim: içindekilerin sorunu…
ilk kez 2015 te yeni bosandıgımda kullandım 1-2 sene.
abartıyorsam sefersizim o donem 15-20 adamla kahve icmisimdir.
2 kisi haric hicbiriyle bir cafeden oteye gitmek icimden gelmedi o donem.
o 2 kisi de hala hayatımda, once sevgili olduk, sonra omurluk kankaya bagladık.
sonra 2019 da benim aktif sevgililerim olmaya basladı. genelde bir iki sene suren uzun sureli iliskiler. bi daha da isim olmadı tinderla.
yani neredeyse 8 senedir filan kullanmadım.
simdi yeniden acayım diyorum.
yaklasık 3 senedir hayatımda kimse yok.
aramakla bulunmaz, ama bulanlar arayanlardır:)
ama bir kisi bulmak icin 10 kisiyle deneme yanılma kahve icecek enerjim var mı bilmiyorum:)
-benim istatikstikler her 9 fiyasko kahveye, bir tutan kahve dustugu yonunde:)-
