Bekarken yalnız yaşadığım icin iki gun hiç konusmamistim bir keresinde daha sonra konuşunca kendi sesim yabaci gelmişti. Bu gibi durumlarda iyi bir yöntem. Irtam sessizken insan daha çok düşünüyor.
Uzunca bir sure yaptigim eylem, 7 senedir tek basina hicbir tanidiginin olmadigi bir ulkede yasadiginda sonuc bu oluyor diye dusunuyorum. Korkuyla alakali degil, insan bir sese muhtac kaliyor bazen.
Bir fantazidir misal babam her odaya girdiğimde televizyon açık ve uyuyor sonra tam televizyona eğilip kapatırken gözler aralanır ve ben izliyorum der olduu ses olsun yeter ona yaa.
