bugün

bazı tasoları artık kullanıcısı uğuru olduğu için çok kullanırdı. harbiden de yarardı ortadaki tasoları. arkadaşım onlarca tasosunu kaybetti bir keresinde öyle ey gidi eyy .. ne hezimete uğramıştı be. bide karşısındaki mahallenin velediydi *
(bkz: 90 dogumlularin ogrenemeyecegi seyler)
ülkeleri tanıtırlardı bize. internetin olmadıgı zamanlarda, henüz capri sun içip, eti puf yediğimiz zamanlardı. üstlerini silene kadar oynar, annenin orda burda görmesi sonucu imha ettiği için saatlerce aglanırdı. o zamanlar tasoları cevirebilirsek kazanırdık, en güclü silahı satın alıp, baskınlar yaparak, müttefik edinerek degil. dokunarak yasardık cocuklugumuzu, msn de yazısarak, taktikler vererek degil. iyi ki biz o zamanlarda cocuk olmusuz.
bilgisayar başında 15 saatten fazla oturunca poponuzun aldığı şekil.
ustunden 15 sene kadar bir zaman gecitigi icin biraz gereksiz bir bilgi olacak ama cips paketinin orta yerinden gecen seritlerin tam ortasinda bugs bunny karakteri var ise o paketten super taso cikma ihtimali yuz\'de yuz idi.. nasil bir gozlemcilik ruhu varmis o gecmis kusakta; gorupte feyz alin hey gidi hey..
en muhteşem dönemini looney tunes tasoları ve 90'ların çocuklarıyla birlikte yaşamıştır.sonradan çıkan pokemon tasoları, looney tunes tasolarının yanından bile geçememiştir. öyledir ki pokemon tasolarının mega tasosu bile yoktur
duvara en yakın kim atacak sorusuna cevab aramaya dayanan duvar dibi oyununda arkadaşları üttüğüm oyun şeysi.
sokakta karşılaşmaları yapılırdı eskiden. parası çok olan çok cips alarak diğerlerinden bir kaç adım önde olurdu. taso ütmek diye bir tabir bile çıkmıştı, revaçtaydı bu zımpırdı. sonrası malum...
kavgalar bile çıkardı o plastik parçası için.
bana ilkokul koridorlarını hatırlatan, üzerlerinde looney tunes karakterlerinin olduğu çocukluğum, geçmişim.
çocukluğumda cipslerden çıkan bu ürünleri biriktirip kaybettiğim ve beni sürekli cips almaya iten bir nesnedir.
kısa donlu dönemlerin o küçücük şort cebinden sporcu kartları ile eksik olmayanı...
-çaaat
+ahaa dönmedi sıra bende. çuuut
-yaaaa
+üttüm olum işte. yeni koy
-:(
+istersen 5 taso veriyim sen de bana büyücü tasoyu ver
-yek yeaa ona 20 taso variyolar mahallede

(bkz: 90 larda çocuk olmak)
90'lı yılların ergenlerinin bol sivilceli olmalarına sebep.* *
iki lafından biri "80'ler-90'lar" olan nostalji hastası bir kuşaksak tek sebebi cipslerin içinden hâlâ taso çıkmasıdır. zalimsin frito-lay.
normal taso
süper taso
mega taso
master taso
dönen taso
televizyonlu taso(bak bunu nasıl da unuttunuz)
gibi çeşitlerinin bulunduğu güzelim eğlence gerecidir.
hala elinde bulunanların olduğunu görüyoruz...
işte ispatı:

http://www.sahibinden.com...94-uretimi-28473289/detay?
bir zamanlar mahallede taso bende huzur bende replikleri dolanırdı. ben de bi poşet taso var olum denilip apartmanın önündeki taşa, mermere oturulur poşet ortaya dökülürdü... heyy, hey gidi günler hey... * *
ash ketchum lu tasoya sahipken mahallenin piç veledinin ash e karşı 5 taso dikerim teklifine evet dedikten sonra 4 tasoyu ütmeme rağmen ash i onun almasıyla hüzünlendiğim nesne. gavat sonradan 20 tasoya kadar çıksamda o gıcır gıcır ash tasomu oyuna dahil etmemişti.

sonuç olarak günün sonunda dövmüştüm ibneyi tasomu geri alıp ondan üttüğüm bütün tasoları da geri vermek amaçlı suratına fırlatmıştım. küçükten tatar ramazan dım mına koyum!
zamanında mahalledeki bütün erkek çocuklarının ellerinden teker teker alıp birkaç gün sonra hepsinden dayak yememe neden olan minik plastik nesne.
misketten sonra bulunmuş en değerli oyuncaktı benim için. hepsinin sezonu vardı. son baharda misket oynanırdı bizim mahallede, yazın taso ve futbolcu kartları. en çok taso sezonu açılınca sevinirdim lan.
(bkz: sabaha kadar taso oynuyoruz zirvesi)
sol frame de görmemle birlikte duygulandığım başlık. inanır mısın bu entry yi yazarken ağlıyorum. bence inanmazsın lan. ben olsam inanmazdım. neyse sokaklarda "üttüm olm seniiii ya da nası üttüm ama ehheh" diye dolaşırdık deli danalar gibi. ha şimdi eşşek kadar oldum halı sahada yendiğim takımın oyuncularına soyunma odasında "siktik olm siziii ya da nası siktik ama ehehe ve hatta olm bidaha biz 7 siz 11 kişi oynayın böle çok pis sikiyoz lan" diye pöykürmüyom mu? evet. ne değişti. ha ne değişti. üttüm yerine siktik geldi çocukluğun o masumiyeti kaçtı. çok hüzünledim şu an. inanırmısın şu an ağlıyorum. bence buna da inanmazsın lan.
bir zamanlar bende kutu kutu olan oyuncaklar.
onları yere atmaktan aşınırdı hangi pokemon olduğunu anlıyamazdık.olum bembeyaz tasom vardı benim böyle inci gibi.

(bkz: hey gidi günler)
sözlükte hakettiği kadar rağbet görememiş zımbırtı. uğruna ne kavgalar kopuyordu. hiç bir kız için herhangi bir pokemon un tasosu kadar mücadele ya da kavga edilmemiştir bu topraklarda. ben oynamazdım o ayrı. popüler çocuk kültürlerinden uzak yaşam tarzını benimsemiştim.*
çocukken bütün harçlığımı yatırdığım, bir zamanlar aylıkla beraber en büyük eğlencem olan plastik plak.cipsin içinde çıkar.yaşlı dedeler in ''kumar o kumar, atın onları çöpe'' sözlerini dinlemeden oynanırdı.okulda öğretmen gördümü bunları nedense alır, kırar, ve çöpe atardı.dünyamız yıkılırdı o an.sokak sokak gezilir tekrar kökmek suretiyle biriktirilirdi.bir zamanlar fakir ama gururlu bir çocuk vardı edasıyla birikmiş tasolar rakibi tehdit edercesine gösterilirdi.çıt yoktu oynarken.buydu taso.