taso

zamanında çocuklar arasında paradan daha değerli olabilen eşyalardandır. pokemon için olanları, cips firmalarını zengin etmeyi başarmıştır.

ortaokul yıllarının eğlencesi, cips ve benzeri gıda ürünlerinin içinden çıkan, üzerinde genelde çizgi film kahramanlarının resimlerinin olduğu, plastik dairesel plakalardır. oyunları ise gayet eğlencelidir. her yöreye ait bir çok oyun çeşidi vardır ama en çok oynananı ortaya iki oyuncunun birer taso koyması, daha sonra sıra ile birbirlerinin tasolarının yan kısımlarına kendi tasoları ile bastırarak karşı tarafın tasosunu ters çevirmesi şeklindedir. ters çevrilen taso artık çevirenindir.

şu anki ortaokul öğrencileri ise taso yerine kızların eteklerini ters çevirmektedirler. yeni nesil ilginçtir. benim hala tasolarım durur.

Yıpranmış, solmuş ama hala yaşıyor.
görsel

taso çeşitleri şunlardı, tabi zamanla evrim geçirdiler ama sözümüzün konusu şu an ilk tasolarımızdır

taso
taso 2
taso 3
taso tv

bi an taso için kardeşimle kavgamı anımsadım..

Hani biz evlencektik bir tek bana yazdığını düşünüyordum. Kandırıldım... * .

zamanında mahalledeki bütün erkek çocuklarının ellerinden teker teker alıp birkaç gün sonra hepsinden dayak yememe neden olan minik plastik nesne.

süper taso, mega taso,dönen taso gibi çeşitleri vardı. Mega taso biraz daha kalındı,ortalığın a koyardı.

hey gidi günler hey. taso elimde çay tepsisiyle satmaya çalıştığım ve çocuklar tarafından büyük ilgi gören yuvarlak şeydi efendim. çeşit çeşit... kimisi bembeyaz olmuştu yere patlatmaktan.

ilerleyen zamanlarda farklı modelleride çıktı bunların ;uçanı, kaçanı*, döneni, yapışanı ama hiç biri o saf plastik taso'nun tadını veremedi..**

Hani bizim sevdamız eritirdi buzları, zamansız esti bak ayrılık rüzgarı hanii bizim sevdaamız?

Şaka la, tanımam etmem yazarı.

hepsi çöpe gittiği için çok pişman olduğum çocukluğumun oyun aracı.
lan hele o pokemon tasoları ile digimon tasoları neydi? off baba off.

elimde halihazırda takriben 300 400 tane bulunan çocukluk furyası.. ataları bugs bunny serisi yani looney tunes kahramanlarının olduğu kalın tasolardır..sonra bunların türevleri olan pokemon dijimon tırımon vürümon vs. çıkmıştır.. evet çok iyi oynardım..benle kimse oynamak istemezdi mahallede.. sonra sıkılıp bırakmıştım..gıcır serilerimi koleksiyon amacıyla bir kutuda topladım..geri kalan "ütmelik" tasoları ise kapıştırmıştım..
tasoların en zevkli yanı kapıştırmaktır zaten.. haberini bi yaydınız mı tüm mahallenin bebeleri toplanırdı..balkondan aşşagıya serperdiniz kuşa yem atar gibi, çocuklarda birbirini döverdi "ben gaptım ben gaptım" diye..
velhasıl çocukluğum çok güzeldi.. çocukluk güzeldir..canınız sıkılınca uzanın gözlerinizi kapatın ve çocukluğunuzu,sıfır sorumluluk anlarınızı düşünün.. tasoları düşünün..

internet ve bilgisayarın esiri olmayarak son çocukluğunu çocukluk gibi yaşamış biri olarak hem sevindiğim hem üzüldüğüm günleri bana hatırlatan şeydir taso. artık sokakta çocuk göremiyoruz efendim internet yüzünden bu iyi bir şey mi kötü bir şey mi insanın kendisine kalmış bir düşünce ama bence kötü.

90'lı yılların ergenlerinin bol sivilceli olmalarına sebep.* *

Yanar döner looney tunes tasolarımı her gün sayardım. Onları kavanozda saklar, gözümden sakınırdım.

Pokémon dediğin 3-5 senelik olay...

Edit: 98 senesine 3-5 sene evvel muamelesi yapmışım. Pikaçum sen 10 yaşında mı oldun? teyzesinin güzeli.