Başkaldıran insanı şöyle tarif ediyor Camus: 'Kimdir başkaldıran insan? Hayır diyen biri. Ama yadsısa da vazgeçemez; evet diyen bir insandır da.'
Burada söz konusu olan şey, insanın dünyadaki kötülüklere hayır demesidir. Başkaldırı felsefesi, dünyanın ve yaşamın kötü olduğundan hareket etmektedir. Bu nedenle başkaldırı, kötülüklere karşı başkaldırmak demektir.
Doğaüstü başkaldırı, insanın kendi koşulunun ve bütün evrenin karşısına dikilmesidir. Başka bir deyişle, Tanrı'ya karşı insanın başkaldırmasıdır. Madem Tanrı bu dünyadaki kötülükleri ortadan kaldırmıyor, o zaman Tanrıya isyan etmek gerekir. Tanrıyı yoksayan bir başkaldırma değil, ona meydan okuyan ve onu hor hören bir başkaldırmadır. Burada başkaldıran insan ateist değildir, Tanrıyı yoksaymaz, yalnızca insan eşit eşite konuşur Tanrıyla. *
