her berberde bulunan gazete. onlar almayı bıraksa batabilir aslında, güzel de olur.
tanım: lüzumsuz, sansasyon fetişisti, boş kağıt parçaları. pardon gazete.
bugün için tepki çekecek bir manşet yaptığına inandığım gazetemsi. en üstte malum olaylar var. büyük puntolarla. onun altında, 1-2 numara küçük puntolarla şike muhabbeti var. buyurunuz:
her gün güneşin doğuş ve batışının, ayın hükümlerinin kayıtlı olduğu defterdir. her takvim yaprağı koparıldığında ömürden bir günün daha eksildiğinin kanıtıdır.
avustralya'lı adamı abd'li yapması en az şaşırtıcı olan kısmı. aslolan 2 ay önce kahraman yaptığı adamı bugün "israil ajanı" ilan etmesi.
transferde fotogol ne kadar inandırıcıysa dünya gündemini de ancak o kadar iyi takip edebilen bir gazetedir bu. yarınki olası belgeli çirkinleaks manşetiyle kahve milletinin insanlarının kafasını bulandırmayı başaracağı kesin.
Çok güzel bir aranjman erol evgin parçası. Orjinaline oranla biraz daha yavaş ve yumuşak seslendirilmiş erol evgin ve albümün * aranjörü tarafından. Bu sayede orjinalinden daha başarılı olmuş diyebilirim.
seherde yeryüzünü ağartırken yedi renk
her günün eşiğine birakırım bir çiçek
ve aksam süslenince ufuklar, solgun aylar
her günün kapısını orterim bir duayla
takvimden yaprak yaprak kopardığım ne varsa
bulur takvimde gonlüm, candan ararsa
ondandır dost akraba, sevgili her kim varsa
hayatim bir mersiye, yazılmış satır satır
her gün baska bir aşkı gönlüme hatırlatır
kiminde tatlı rüya, kiminde sonsuz arzu
bir avuç toprak olmuş, kiminde bir içim su
takvimden yaprak yaprak kopardığım ne varsa
bulur takvimde gonlüm, candan ararsa
ondandır dost akraba, sevgili her kim varsa
niçin kat kat bulutlar sarmasın her günümü ?
her günüm, bir mukaddes sevginin yil dönümü
hayatim bir mersiye, yazılmış satır satır
her gün baska bir aşkı gönlüme hatırlatır
kiminde tatlı rüya, kiminde sonsuz arzu
takvimden yaprak yaprak kopardığım ne varsa
bulur takvimde gonlüm, candan ararsa
ondandır dost akraba, sevgili her kim varsa
kat kat giyinisim üsüdüğümden değil
gizlemek isterim icimin bosluğunu
yolunan kanatlarımla zaman-kuşuyum
duvarın bir köşesinde sessiz tüneyen
bir yılın 365 odalı sahipsiz konağı
iclerinde hepinizin eğreti oturduğu
yine de kolay kolay bırakıp gitmediğiniz
satın alıp bir başkasına veremediğiniz
ölüm sonunda kira diye ödediğiniz
zaman-kuşuyum sacılan tüylerimi
doldurarak bir avuntunun kılıfına
yastık diye başınızın altına koyduğunuz
yaşarım zorunluluğun altın kafesinde
bakışlarınızın kabından alırım yemimi
bekleyişlerinizden dindiririm susuzluğumu
ben de bilmiyorum neden sesim kısık
sizler gibi eksile eksile yaşamaya alışık gizli durur bende en ummadığınız şarkı
dökülen tüylerimin avuclarınızda kaldığı
