an itibari ile hakkında yazılan haberler;
1- mustafa kemal atatürk'e hakaret davasında "suç yok" kararının çıkması.
2- cinsiyet ayrımcılığının had safhada olduğu "kadın erkek yan yana oturamaz" konulu şirket politikaları.
3- kendisine direnen öğretmeni eşarpla boğan adam.
gazeteciler konusunda ilerleme kaydetmiş güzel ülke.
eskiden öldürülüyordu gazeteciler, şimdilerde hapse atılıyorlar..
ilerleme gözle görülür şekilde. olacak olacak..
istanbul dışında beş para etmez ülke.20 yıl içinde bağımsızlığını kaybedecek cahil bırakılan toplumunun birbirini sokaklarda katledeceği üzerinde oyunlar oynanan,jeopolitik olarak değerli kara parçası.dünyanın her yerinde barbarlıkla,soykırımlarla anılan ve kanlı tarihini inkar edip tarih kitaplarında ki yalanlara körü körüne inanan cahil,cühela toplumu olan ülke.
düzensizlikten kurtulamamış...
hala tebaalıktan birey olmaya geçememiş ve geçemiyecek olan canlıların yaşadığı...
sıcağı sıcak - soğu soğuk olan içmeye su bulunamayan... toz toprak içinde, pis kokudan kurtulamamış 3. dünya ülkesi...
başkentin tam ortasında bok pişirip dumanını millete bulaştıran kaç millet var?
allah akıl fikir verirde umarım bu keşme keşlikten kurtulurlar...
enternasYONALiStlerin bokunu çıkardığı,
canım devir devran küresel olmuş, bağımsızlık mı kaldı diyen şımarıkların bokunu çıkardıkları
kavram
vatan
ülke
türkiye.
ve klasiK TAMAmLAYALım
yaşaşın tam bağımsız demokratik türkiye
yaşasın türkiye sOSyalizm davası.
günlük siyaseti sevmiyorum. o yüzden de pek takip etmem kim kime ne demiş, kim kiminle ne yapmış. magazin forever' dan farkı yok bence. öte yandan siyaseti ve siyasî konuları seviyorum, fakat benim sevdiğim siyaset erdoğan partisinin grup toplantısında kılıçdaroğlu' na ayar verdi şeklindeki siyaset değil.
ülkemle ilgili bazı konulara çok duygusal yaklaşıyorum. ama türkiye gerçekten bir garip ülke. beş yüz senedir "geride" olduğunu kabullenemeyişi bunun en büyük sebebi. bir aşağılık kompleksinde değilim, diğer ülkeler bizden daha iyi demiyorum. birçok konuda "batı" ülkelerinden daha moderniz bence, ama bahsettiğim gerilik bu değil. kendimizi hâlâ istesek bütün dünyayı yerinden oynatabilecekmişiz gibi hissediyoruz ya bu bana komik geliyor.
birkaç sene önce bir kitap okudum. yazarın ismini hatırlamıyorum, ama türkiye' ye ziyarete gelen bir ingiliz kadının anılarını anlatan kitap yanlış hatırlamıyorsam yirmili veya otuzlu yıllarda geçiyordu. kadın karadeniz' i de gezmiş ve buradaki anılarını yazmıştı. orada ordu belediye başkanı ile bir konuşması vardır. belediye başkanı, o sene ordu' nun bütün fındıklarının depolarda saklandığını ve hiçbirinin piyasaya sürülmediğini söylüyor. dünyadaki arzı arttırarak fındık fiyatlarını yükseltecek ve böylece vurgun yapacakmış ordulular. ingiliz kadın da bunu komik buluyordu, bu köylüler dünya piyasasını tek başlarına etkileyebileceklerine inanıyorlar diye. o zaman neysek, bugün de aynıyız, ben de bunu demeye çalışıyorum. dünya siyasi arenasında bir köylüyüz (köylüleri aşağılamak için söylemiyorum bunu) ve aslında tek başımıza hiçbir şey yapamayız.
ilgim gereği çok kitap okurum, genelde bakış açısı farklılığı olsun diye yabancı yazarların buraya ilişkin görüşlerini okumayı severim. fakat okudukça görüyorum ki aslında biz boşuna çırpınıyoruz, boşuna uğraşıyoruz. çünkü dinlemek istemedikten sonra insanlar senin anlattıklarını duymuyorlar. çok alakasız bir kitap okuyorsunuz, örneğin kanuni ile ilgili bir kitap diyelim. ki kitap da bilimsel bir şey değil hani, popüler tarih tarzında bir kitap. şöyle bir cümle çıkıyor karşınıza. "elbette türk tarihçilerin harem' e ilişkin görüşleri bu gerçeklerle uyuşmaz. hoş, türkler tarihi istedikleri gibi anlatmak konusunda nam salmıştır, türk tarih kurumu' nun ermeni soykırımı' na ilişkin kendi lehlerine yazı yazması için falanca fransız ve ingiliz yazarlara rüşvet verdiği bilinir." kanuni ile ermeni soykırımı ne alaka, ayrıca ttk ne zaman, kime rüşvet vermiş? yine benzer bir örnek "fatih' in istanbul' u alırken cihat çağrısı yaparak müslümanlardan destek topladığı malum. istanbul' u cihatla yunanlardan alan türkler' in torunları dört yüz elli sene sonra da aynı cihat anlayışıyla ermenileri katledecektir." türkler' in istanbul' u yunanlar' dan aldığını sanan bu süper zekalı insanı elbette ciddiye almıyorum; ama bunların yazarlık mantığını da anlamıyorum. fatih' i, kanuni' yi anlatırken ermeni soykırımı' na geçmek neden? gerçi bizim insanımızda da var bu, misal nadal' la djokovic' in maçında "bosna kasabı" diye bağıran (tv karşısında tabi) adam da tanıyorum ben. alakaya gel. gerçi konu dağıldı ama ne demek istediğimi anlamışsınızdır.
bir de yakıştıramıyorum arkadaş, bu aptallığı bu millete yakıştıramıyorum. geçenlerde sözlükte bir entry vardı, bu olympiakos - gs mp maçına ilişkin "we are pumping since 1453" yazmış. böyle mi yapılıyor mu milliyetçilik? en çok da sinir olduğum konudur bu. öncelikle ingilizce yazmak neden? hayır türkçe yaz, ya da karşı taraf anlasın diye yunanca yaz. iki kültür arasına üçüncüyü sokmak neden? neden biz yenişemedik, sen ikimizden de büyüksün, seninle anlaşalım ey ingilizce demek? kaç kişi biliyor acaba bugün osmanlıca kitapların çoğunun türkçe' ye çevrilemediğini? evet, birçok eski eser ilk kez yeni türkçe ile basılıyor; ama nasıl basılıyor kaç kişi biliyor? zamanında almanlar, fransızlar kendi dillerine çevirmişler o kitapları. bugün bizim alman lisesi, galatasaray mezunu çevirmenlerimiz o dillerden türkçe' ye çeviriyor, çevirinin çevirisini yapıyor ve bence bu bir milletin kendi tarihine yapabileceği en büyük hakaret. since 1453' e gelirsek. abi bu nasıl bir cahillik? yunanlarla istanbul' un alakası nedir? istanbul' u romalılar kurmadı mı? ülkeyi roma' dan idare etmek zorlaşınca başkent' i istanbul yapılmadı mı? sonra devlet ikiye ayrılmadı mı? en son da fatih doğu roma' yı elinden istanbul' u alarak yıkmadı mı? bu senaryoda yunanlar nerede? bizans da senin ülkenin tarihidir, sen konuyla kel alaka olan yunanları koskoca doğu roma ile bir tutarsan milliyetçilik mi yapmış oluyorsun? ayrıca, bilmem kaç yüzyıl tebaan olmuş bir ülkeyle mi sidik yarıştırıyorsun? işte türkiye ne zaman ki kendine rakip olarak yunanistan' ı, israil' i, ermenistan' ı değil de tekrardan rusya' yı, ingiltere' yi, fransa' yı görür işte o zaman gerçekten dünya siyasetinde borusu ötüyor demektir. ama önce kendi halkına kendi tarihini öğretmesi lazım.
yardım konusunda çelişkili hükümete sahip olan ülkemiz. hataytaki suriyelilere internet imkanı dahil her türlü yardım yapılıyor ama vandaki depremzedeler kaderine terk ediliyor.örnekleri çoğaltmak mümkün.
2023 yılında bambaşka hayatın yaşanması beklenilen sevgili ülkem. amerika-f gülen-bop projesinin sonuçları neticesinde çok daha güçlü olacak. ancak bu gücün çoğuna malasef, malum orta sınıfın sahip olacağı bir ülke.
Türkiye, 10-11 Aralık 1999 tarihlerinde Helsinki'de yapılan AB Devlet ve Hükümet Başkanları Zirvesi'nde, oybirliği ile Avrupa Birliği'ne aday ülke olarak kabul ve ilan edildi.
Marşı istiklal marşı , resmi dili türkçe , başkenti ankara , yönetim biçimi cumhuriyet olan , 74 milyona ulaşmış avrupa ile asya nın ortasında olan atatürk ün 1923 yılında kurmuş olduğu ülkelerin ülkesidir.
insanlar burada recep tayyip erdoğan'ın avrupa ve amerika'da söylediklerine çok ehemmiyet verildiğini düşünüyor fakat maalesef böyle değildir ve insanlar sıklıkla recep tayyip erdoğan'ın değişik konulardaki anlık değişen yorumlarından dem vurur.
insan uzun süre yurtdışında bu durumu gözleyip sonra türkiye'ye gelince şok olabiliyor zira türkiye medyası tamamen farklı profilde bir lider imajı çizmek için amiyane tabiriyle kendisini parçalıyor.
gönül isterdi ki insanlar okusun ama kısır çekişmelerin her zaman kabul gördüğü toplumlarda yozlaşma kaçınılmaz oluyor ve bu kısır döngü de insanları okumak-araştırmak yerine kendisini yormadan aynı şeyi çokça söyleyerek hiçbir şey söyleyememe marjinal faydasına ulaştırıyor. hiçbir sonuca varamayacak din, türban, spor ekseninden çıkamıyoruz. tabi ki insan bir şeyler söyleyebilir her konuda ama her şeyinin bu gibi konular olmasının kabul edersiniz ki bir sonucu bulunmamakta.
bağlamak gerekirse insanlar mutlaka ama mutlaka bir şekilde dışardan kendilerine bakmayı bilmeli. yoksa hans gelir kamil gider sistem hep kendisini korumaya devam eder.
banu avar bu sistem mükemmelliği konusunda güzel bir yorumda bulunmuş
ulu önder mustafa kemal atatürk'ün ''en büyük eserim cumhuriyettir'' dediği laik olmasına rağmen çoğunluğu müslüman olan farklı dinlerin ve farklı mezheplerin bir bütün olarak kardeşçe yaşadığı, maçlarda gol olunca birlikte sevindiği, şehitlerimize birlikte ağlayan onlara sahip çıkan eşsiz bir ülke.
