içinde aktif öğrenim sistemini geçtim herhangi bir eğitim sistemi bulunmayan sistemsiz sistem. ezberci, günlük ve çağdaş olmaktan çok uzaktır. çocuğun, gencin beynini kullanması doğrultusundan çok uzaktadır. asla doğru elemeyi yapamaz, çocukları doğru yolda yönlendiremez. tüm işi özel okullara, dershane adı verilen para makinelerine yıkmıştır. bununla beraber bincelerce öğretmende bu sistemsiz sisteme ayak uydurmuş, çocuğu kurslara, dershanelere alışık büyütmüştür. döver, kızar, eleştirir ancak kendisine yapılan eleştriyi kaldıramaz, tersler. işinin öğretmek olduğunu unutur. kendini geliştirmez, dönen/dönmeye çalışan paslı çarkın bir parçası haline gelir. müfredat adı verilen sistemsiz sistem sayesinde ne okutulacağı belli edilir, ancak ya ona uyulmaz ya da uyulsada zaten bir işe yaramaz.
bugüne kadar yurtdışında dahi büyük başarılar almış, ses getirmiş türkler genelde eğitimlerini yurtdışında tamamlamış ve kendini inanılmaz geliştirmiştir. işte anahtar cümle. kendini geliştirmek. bu yurdum insanının genlerinde bulunmadığı için okumak, çalışmak zat-ı muhteremlere bir zulüm gelmektedir. her daim suçu başkasına atmaktadırlar. öğrencisinden, öğretmeninine, idarecisinden bakanına.
hala düşünmeden edemiyorum, acaba dünyanın en iyi 1000 üniversitesi içinde acaba bir türk eğitim kurumu var mı? birgün türkiye, dünya'daki gençlerin hedefleyeceği bir okul kurabilecek mi?
sağlıklı bireyler yetiştirmeyen sistemdir. ilkokuldan coğrafyamızdaki ülkeleri ezbere saydırıp bunların %90 nın düşmanımız olduğunu öğretir bu sistem.. zaten ilk günden türk olduğumuzu ve bunun getirisi olarak çalışkan/doğru sıfatlarına sahip olduğumuzu hissettirir. batıda yunan ve rumların megolaidea, doğuda ermenilerin ultraidea, güney doğuda ise kürtlerin maksidea yo gerçekleştirmek için yanıp tutuştuğunu gösterir. atatürk ün ilkelerini ezberletip halkçılık, devletçilik, cumhuriyetçilik gibi maddelerin ne olduğunu sormamıza izin vermez.şanlı türk tarihini malazgirtten başlatıp atatürk ün ölümü ile bittiğini anlatır tarih öğretmenleri bu sistemde. ,ikinci dünya savaşının nerde olduğunu bile söylemez.
rusya yı ikiye ayırır. çanakkale savaşından önce ki çarlık rusya, çanakkale savaşından sonra rusya. daha böyle gider sevgili arkadaşlarım.. biz ise bu tip şeylere boyun eğmekten başka bir çaremiz yoktur. ne deolsa türk milleti rızkına ihanet etmez. ne verilirse onla yetinir. değil mi??
anlam veremediğim sistemdir. örneğin; düz lisede lise-1 den sonra alan seçiminde matematik sevmediği veya anlamadığı için sözel bölüm seçen öğrencinin üniversite 1. sınıfta matematik dersiyle karşılaşması.*
öğretmenini süründüren öğrencisini ise boş teneke halinde, herhangi bir şekilde mezun eden sistemdir.
yorum yapamayan sadece ezberlemiş binlerce yaratık üreten sistem.
hangi lise mezunumuz hatta üniversite mezunumuz ülkemizin siyasi geçmişini, dünyanın siyasi geçmişini bilir? ama herkes dandanakan savaşını, malazgirt savaşını ezbere bilir kuvvetlerimiz şu kadar düşmanlar şu kadardı diye.
düşünmeyi,sorgulamayı,üretmeyi yasaklayan; mandacı zihniyetle öğrenci yetiştiren,yasaklamacı,dayatmacı, gereksiz ne varsa ezberletip körpe zihinleri körelten eğitim zihniyeti...
eşi benzeri olamyan sistemdir, pardon sistemsizlik. milyonlarca gencini hepi t
opu 3 saatlik bir sınava mahkum eder. akabininde evlatları yurtdısında para bayılarak diploma sahibi olur.
Günümüz eğitim sisteminin temel hedefi, çok kısa zamanda öğrencilerin kafasına çok miktarda bilgiyi yerleştirmek. Bu nedenle alanında gerçekten başarılı olan insanlar, bir okul başarısı ile ortaya çıkmıyor, tam tersine okulun verdiği zihinsel kalıpları aşabildiği için büyük başarılar ortaya koyabiliyor. Sadece okul kalıplarıyla yapılanmış bir öğrenci, bilgi bakımından gelişmiş ülkelerdeki yaşıtlarına göre aşırı yüklü ama onu gerçek hayatta kullanabilme ve yetenek bakımından yetersiz yetişiyor. Çünkü gelişmiş birçok ülkedeki eğitim sistemi; öğrencilere bilgi vermeye değil, bilgiyi kullanma yeteneği vermeye odaklı.
Bu, aynen gelişmiş bir bilgisayara mükemmel programlar yüklemek; ama programları kullanamamak ve bilgisayarı daktilo amacıyla kullanmak gibi bir şey. Bu anlamda lisede çok başarılı, üniversite sınavında da ilk sıralarda yer alıp üniversiteden sonra hayatın içerisinde ciddi bocalamalar yaşayan çok sayıda insanların varlığı kaçınılmaz gerçeklerden bir tanesi... Çünkü sistemin tek değer verdiği şey kişilerin hayatında belki de hiç kullanmayacağı bilgileri sadece bir süreliğine sınavlara kadar beynin bir köşesinde tutmak. diğer bir deyimle, "bilginin turşusunu kurmak"...
çivi çakmakla ilgili çok kalın kitapları yutup çivi çakamamak gibi.... Bu sisteme göre, kitapları yutmak temel hedef. Kullanabilmeniz ya da size faydası olup olmaması sistemi hiç ilgilendirmiyor. Öğrenciler, kendilerine gelecekte hiç faydası olmayan konularda bir soru yapabilmek için günlerini harcıyorlar, onların yerine yaşamsal önemi olan bu konuları öğrenseler ne kaybederiz? Bilmek, anlamak ve yetenek sahibi olmak çok farklı prosesler. Günümüz eğitim sistemi; öğrencilere, beyinlerini kullanmayı, bilgiyi kullanmayı değil de sanki çok büyük bir marifetmiş gibi onları sadece ezberlemeyi ve depolamayı öğretiyor. Bilmemizi istediği bilgiler ise, çoğu ne gelecekte meslek hayatımızda ne de normal yaşantımızda bize gerekli olan bilgiler.... Sınıfla gerçek yaşam arasında çok büyük uçurum var. Batıda özellikle bu konularda eğitim dünyası içerisinde önemli tartışmalar söz konusu....
Çocukların zihnine kullanmayacağı gereksiz bilgileri yüklemek sorunu, ne yazık ki bizim ülkemizde henüz ciddi anlamda gündeme gelmemekte, Hatta eğitim sistemimiz, bazı uygulamalarıyla bunu daha da kemikleştirmektedir. Bu nedenle, zihinsel olarak çok üstün performansı olan gençlerimizin çoğu, üniversiteden sonra, sosyalleşme, iletişim kurma ve hayata adaptasyon konusunda ciddi sorunlar yaşıyor ve zihinsel bir hurda haline gelebiliyor. Çünkü bu sistemde, başarılı olmak için, sosyal hayattan kopmak gerekmektedir. Sadece sosyal hayattan mı? neredeyse bütün hayattan..... işin daha da kötü tarafı bu durum, bizim eğitim sistemimizi hiç ilgilendirmiyor. Çünkü onlar, "Biz yükleyeceğimiz kadar bilgi yükledik. Daha ne yapalım!" diyorlar.
içinde oluşturulan etkinlikleri, ölçme ve değerlendirme saçmalıklarını öğretmenlerin bile yapmakta zorlandığı ve 'yardım' diye bağırdığı durumun sistemi.
(bkz: orta öğretimin arap saçına dönmesi)
Öğrencilere doğru düzgün oturmamış bir eğitim sistemi üzerinde deney faresi gibi işkence çektirilmesine ve öğrencilerin hayatını 3 saatlik bir sınavla belirlenmesine, Türkiye'de eğitim sistemi olarak nitelendiriyoruz.
insanların hayatından en az 12 yıl çalan, bireylerin yeteneklerini geliştirmesini engelleyen ve liseden çok az şey bilen cahiller olarak mezun eden sistemdir.
12 yıllık bilgisizlik düzeyini 3 saatte test okuma ve cevaplama yoluyla çözen sistemdir.
(bkz: afferin çok iyi düşünmüşsün)
Yine bu 12 yıllık bilgisizliği 1 yıllık yoğun bilgi bombardımanıyla (dershaneler) çözmeye çalışan kurumların mantar gibi çoğalıp haksız yere bok gibi para kazanmasını sağlayandır.
Çok ağır eleştirileri hak eden, yavaş yavaş evrim geçiren sistemdir.
(bkz: sbs)
(bkz: öss 2010)
