bugün hınca hınç dolu otobüste akşam eve dönüş yolunda benim önümdeki koltukta oturan iki yaşam formunun birbirleri üzerinde uyguladıkları hede.işin ilginci ikisi de hallerinden şikayetçi değildi
+soooraaa hamuğaaa goyyimmm dan diye bi ses geldi.şlaps...(burda tükürükler saçılır)lan bir indim ki arabadan (şlapsss)ne göreyim hamuğaa goyyimm öküzün biri çarpmış la bana arkadan
-vay hamuğa goyyimmm,şlaps...eeeee skmedin mi anasını....atlamadın mı lavuğun ümüğüneeeeee hamuğaa goyyimmm,şlaps...
+lan gözüm dönmüş hamuğaaa goyyimmm tam dalcam,şlaps....baktım arabadan bi karı indi hamuğa goyyimmm,şlaps...
-vay hamuğa goyyimmm,şlaps...şansa bakkkk karı diye bişey de yapamazsın dellenir adam hamuğa goyyimmm,şlaps...
+dellenmemi rızaaaa bide özür dilio hamuğa goyyimmm,şlaps...dedim abula anasını sktin arabanın hamuğa goyyimmm,şlaps...
.......
.......
yorgun olmasam abileri sonuna kadar dinlerdim ama o yoldan eve yürümeyi gözüm kesmedi hamuğa goyyimmm,şlaps...
insanı, insan ilişkilerinden soğutan olaydır. asosyal olma sebebidir. evde tek başınıza sözlükte koştururkenki mutlu haliniz gelir ve gözyaşları tükürüklerle karışarak gecenin karanlığında.... öeh kötü lan işte.
