bugün

anneleri saygıyla anılmakta olan güruhtur.
onlara kısaca seovi diyoruz.
- sizi neden yazar yapalım, farkınız ne?

+ eksilemezse ölecek hastalığına yakalandım.

- tedavisi yok mu?

+ tedavisi, otu boku eksilemek işte. tam bir iyileşme söz konusu değil.

- tamam geç.
(bkz: oyunuz kaydedildi ()**
kendi tabirleriye ezilen, sömürülmüş, bastırılmış bir kesim olan güruh olsa gerektir.
gerçekten bunu misyon edinmiş yazarlar var. hani bir kurumun dilekçeye cevap vermemesi hususu hiç bir hakaret içermeden sözlükle paylaşılıyor, çatır çutur eksiler yağıyor. ya okulun rektörü de yazar, ya da eksileyen yazarın babasının adı çanakkale 18 mart üniversitesi. alkollüyken dinlenecek şarkılara gülay-takvimlerden haberin var mı yazıyorsun, eksilere boğuluyorsun. ya gülayın oğlu yazar ve annesinin alkolle anılmasından haz etmiyor, ya da hayatı boyunca olumlu oy alamamış eziklerin hain saldırısı. ayıptır be birader, baydınız.

edit: iti an çomağı hazırla.
geneli ayarı alıp içine sindirememiş müslümanlardan oluşur.
anneleri karıştırmadan verenlere güzel dileklerimizi iletiyoruz.
küçükken ateri salonlarında boyacı çocuklar olurdu. tekken açıp sadece tek tuşa basarak kazanırlar ve vakit geçirirlerdi. bi süre sonra bu aynı düğmeye basarak kazanma işi öyle abartılı hale gelirdi ki artık çocuklar muhabbete girişirler zavallı eddie orda rakibi tekmikleye tekmikliye bitaraf olurdu. bunlarda onlar gibi elleri mouseda eksiye basa basa çay içip, kitap okuyup belki de televizyon izlemekle meşgullerdir. onların sözlükte yaptıkları sadece eksilemek olduğu için bu yazıyı da okumayacaklardır. muhatabı olupta okuyanlarda üstüne alınmayacağı için ben havanda su dövmeye devam edip durucağım.
(bkz: okuyun troller)
(bkz: eksi oy almayı ölmek sanan yazar)