sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

görsel
Aksini iddia eden ikizler burcudur.

maskeyi dirseğine takanları gördükçe ağızlarına fırıncı küreğiyle vurasım geliyor, aksesuar mı lan o gebeş, hiç takma böyle yapacaksan.

Sözlük eskisi gibi değil. eskisi gibi olmayınca da olmuyor. ewed bile yazamıyorum. Bütün sevdigim ne varsa her şeyden mahrum bırakıyorlar beni.

gülerken ağlamak istemek sanırım bir problemin belirtisi.

Şuan yanimdaki odada adam sevgilisi ile görüntülü konuşuyor ve bütün konuşmalarını duyuyorum. Gülüp eğlenip kikirdiyorlar sevgi sözcükleri söylüyorlar bende onları dinleyip huzunleniyorum. Kıskandım ulan akşam akşam. Ooff.

hamster istiyorum.
(img:#2051101)

görsel

bir intihar olayı duyunca insana buz gibi ter döktüren şey, pencerenin demirinde asılı duran narin ceset değil, intihardan hemen önce o kalpte olup biten şeydir.

''Olmadıkça zorladık, zorladıkça olmadı.''

ya amk ne zaman mutluluktan ağlayacak bu gözler?

kimsenin en değerlisi olamamak diye bir şey var.

son zamanlarda hayat insanlar hepsi çok üstüme geliyor beni zorluyor duygusal bir kişilik olduğum için de ne kadar belli etmesem de her defasında üzlüyorum kırılıyorum tek istediğim beni olduğum gibi kabullenecek kişiler. intihar etme düşüncesi hep aklımda ama edemiyorum da bu zalim dünyada kendimi ait hissetmediğim bedende sıkışıp kaldım.

Yalnız epey dayanıklıymışım.

Taşa vursan "dur" derdi, ben demedim.

Kader en sonunda "dayak arsızı bu" diyip vazgeçecek bu gidişle.

Hayat beni benden alıyor,
Kalbim artık atmak istemiyor...

ben bu sözlüğe fazlayım.

sevgili dostlar saat 03.12 itibarıyla gayriresmi olarak mezunum. vatana millete hayırlı olsun, ben iş bulana kadar bana harçlık verecek abime de geçmiş olsun.

geleneksel mezuniyet şarkımı da şuraya iliştireyim. ne de olsa yine başlıyorum hiçbir şeye başlamamaya.

https://youtu.be/0YTFlZs9Fww

Olmadı. Olmayınca olmuyormuş. Hiç olmazsa kötü bitmedi.

Sabahtan beri içimde bir sıkıntı vardi, hiç sasirmadim nedense ama beklemiyordum. 7-8 yil once su anki oturdugumuz eve tasindigimizda yanimizda yazin gelen bir yasli cift vardi. Cok severdim onlari, benim her iki dedem de ben dogmadan vefat etmis ve o amcayi da dedem gibi goruyordum. Yazdan yaza gelirler hep balkonda otururlardi. isteri olunca seve seve yardim eder yapardim. Yasli insanlari da severim falan iste. Bu cift gecen yil gelmediler bu sefer, sasirdim tabii, korktum da. Bu yil belki gelirler dedim. Gelmisler ama cenaze icinmis. Cok uzuldum. O amca vefat etmis. Ne diyeyim allah rahmet eylesin ama keske bir bayram da yanlarina gidebilseydim hep icimde kalmisti.

aklımda sürekli kapılar açılıp kapanıyor. Sürekli bir rüzgar esiyor sanki beynimin içinde ve ben de bu kuvvetli rüngara ayak uydurmak zorundaymışım.
Bütün koridorları hiç yorulmadan aşıp geçmeliymişim, asla yolu olmayan bir yere zorla yeni korudarlar açmalıymışım gibi.
son bulmayacakmış gibi.
Sınırsız bir devinim içerisinde beynim. Gözlerim de bundan nasibini alıyor. göz kaslarım korkunç bir şekilde gelişiyor, bedenim ne kadar miskinleşiyorsa sanki beynim o denli hızlanıyor, yetişemiyorum.
Uyuduğumu sandiğim anda kendi kendine yeni hikayeler yazdığını fark ediyorum, yeni karakterler yaratıyor hatta bazen yarattığı karaktere aşık olduğunu görüyorum ve bunu ancak gün içinde basit bir iş yapmaya çalışırken fark edebiliyorum. mesela salata yapmak için malzemeleri doğrarken.
Bu hikayeleri ilerde hatırlamak için kaydetmeliyim fakat yetişemiyorum.
Midem bulanıyor oldum olası hızlı olan her şey midemi bulandırmıştır. Hızlı giden bir arabada durabilmek... kusmadan durabilme çabası işte tam da bu sıkışmışlık ve çaresizlik.
Soğuk soğuk terlersin, insanların içinde kimse kusmak istemez. Ben de istemiyorum ama elimde değil, içimde her şey karıştı, beynimde de her şey böyle karışıyor işte. Kafam bulanıyor. Kimsenin ilgisini çekmemeliyim, yok olmalıyım dedikçe daha da göze batıyorum, acı çekiyorum.
Her an yeniden soluk almak istiyorum.

Bir nefes fazlası beni öldürecek, biliyorum.

görsel

Öyle bir dünyanın içindeyim ki,
Umutla beklerken ve pes etmeden ilerlerken,
takıldım, ciğerlerim parçalandı...

Raydan çıkmadan,
şanssızlıktı beni bu rüyada yalnız bırakan...

"Yandığımın resmidir."

Psikolojini s*k*yim. Evet.

ben beni bildim bileli uykum var harbi. uyku çok tatlı bir şey.

Bitse de gitsek artık.

Uzun zaman önce bir tanıdığa yüklü miktarda borç para verdim. Üç yıl geçti üstünden ne ben istedim ne de o verdi. Param da olsa istemek benim huyum değil utanırım. Neyse bugün sabah msj atmış paran hazır. Göndereyim sana diye. Kendimden çok onun adına sevindim üstünden büyük bir yük kalktı.