sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

Neden bu hayatta kötülerin yaptığı yanına kâr kalıyor. Olan hep masum ve zavallılara oluyor. Misal beyazlara şevkatli olanlar siyahilere neden gaddarca davranıyorlar ya da o filin midesine fişekli ananas gönderen caninin yanına kâr kalıyor. Bilemiyorum ama dünya gerçekten çok acımasız.

Mesaj kutusunda 1 mesaj bildirimi var fakat bana mı geldi Süleyman’a mı bilmiyorum.

gelecek hayatımız, geçmiş hayatımızdan bin kat daha hayırlı ve güzel olur umarım.

“Düştüysem eğer sana bakarken düştüm.”

bığhtıgh yaaa bığhtgh bığhtıgh.

muhakkak ki, ölüm bir gerçektir. her an ölecekmiş hissiyle yaşamak fakat dünyevi hayattan da kopmamak insanlığın şiarı olmalıdır. ölümün varlığı kötülüğü dizginleyicidir, kul hakkını engelleyicidir.

Her boka sikim sonik bir sekilde anlam yüklemeyin hatta anlam yüklemeye çalışmayın, kimsenin huzurunu bozmadan kimseye de huzurunuzu bozdurmadan efendice ye iç gez toz keyfine bak yaşa geç kardeşim ya. O neden böyle bu neden şöyle dünyaya neden geldik varligimin amacı ne, vaz vaz kafa sikmeyin be kardeşim. Her boku zerresine kadar irdeleyecek olsak ölmek istersin, hiçbir şeyin bir anlam ifade etmediğine kanaat getirir ve artık intihar etme noktasına gelirsin, yapma. Sadece yaşa.

Ne virüs ne başka bir bok engel değil,
Şu amk sözlüğünde belkide sadece ben alarmla pazar gününe uyanıyorum işe gidiyorum ve bu durum canımı çok sıkıyor.

evlat acısı mı ebeveyn acısı mı diye sorsanız şüpheye düşmem direkt anne ve babanın vefatı derim. tamam kolay değil, mini minnacık elleriyle yanaklarınızı sarmaya çalışması ile küçüklüğünü bildiğiniz yavrunuzun ellerinizden kayıp gitmesi hoş bir durum değil. fakat siz doğduğunuzda o yoktu; ne kadar derin de olsa acısı, ilk adımlarınızı atışınızdan eşek kadar olup iş sahibi oluncaya kadar yanınızda olan ve daima olacak iki insanı kaybetmek insanı 2 kat olgunlaştırır, büyütür.

anne ve babanın ölümü ne kadar odun da olsam beni korkutmuştur hep. hazırlıyorum kendimi buna karşı ama yine de dayanılmaz bir kedere boğulacağımı biliyorum.

evlat bok yesin. yerine gelir yine. başımızdakiler yaşasınlar bir tek.

sevgili sözlük ben onu çok sevmiştim...

Çok kararsızım.

Rüyamda dersine bir kere bile girmediğim ama sosyal medyada takip ettiğim bir hocamın kucağında uyurken gördüm kendimi. O kadar huzurluydu ki. Ne alaka ama? Adamı kanlı canlı görmedim bile. Sadece çok güzel resim çiziyor diye takip ediyordum. Yok mu bir rüya tabircisi ya? Deli olacağım. Çıkamıyorum etkisinden. Komik ve ürkütücü de geliyor.

Açıkta kalmış da olabilir ardım. Neyse. Ama varsa tabirci beklerim yeşermeyi. Hadi bay. Söyledim bitti.

yapmam gereken bir sürü iş var ve gidebildiği yere kadar erteliyorum. ne kafam rahat oluyor ne de işe başlayabiliyorum. sıkışmadan yapamıyorum.

yoruldum abi yoruldum yeniden başlamaktan, hayata dair bir şey beklemekten yoruldum. çocukluğumda ki gibi hiçbir şey düşünmeden olsa her şey keşke.

Yıllar önce tanışmamıza sebep olan, ismiyle ilgili yaptığım tanım, tam olarak yerini buldu.

"kalp titreten, unutulmayan, hep özlenen ve asla sahip olunamayacak olan..."

Bile bile lades dedikleri bu olsa gerek.

Ne zaman aha bu sefer oldu desem eşeğin silkini tersten gördüm.Samimiyetsiz insanlardan,toplum onayı olmadan birisinin ilgisi olmadan yaşayamayan insanlardan onları görmekten onlara vakit ayırmaktan ve hayal kırıklığına uğrayıp her seferinde başa dönmekten sıkıldım.Kardeşim artık insanları amacınıza gidene kadar olan bi araç gibi kullanmaktan vazgeçin. insanlar ne der deyip yanlış da olsa yalnız kalmamak için birbirinizi yalamayın cidden midem bulanıyor bu cıvık ilişkinizden sayenizde hiçbir şeye inancım kalmadı silkik herifler

Cok var ama bir o kadar da hic yok.

Şuan uzun süredir uzak kaldığım kıskançlık duygusu ile yüzyüzeyim..

bir süre sonra belki bu kadar çok entry girmem. ama yazdıkça insan iyi hissediyor. yazmak yazabilmek en büyük özgürlük bence. makul olduğu kadarıyla. çok mutlu olduğum zaman da oluyor çok bunaldığım da. işte öyle bir şey.

yumurtaya can veren rabbim, bana bi avrat :(

canım sıkılıyor, içim bunalıyor deliriyorum cevdet, çıldırıyorum. yaz geldi ve yaylarım gevşedi, manita yapmam gerekiyor acil, meme istiyorum arkadaşlar, bir çift meme istiyorum bu kahrolası hayata tutunmak için. ama ne iş atan ne de eskilerde selam çakan var. nerede bu avratlar? yoksa bütün ankara benden habersiz tatile mi gitti de benim mi haberim yok?

doğru ya lan, aylardır iş haricinde pek bir yere gitmiyorum ahahahah. telefonumu biraz karıştırayım bağri. belki ankarada birileri kalmıştır ahahaha.

arkadaşlar, aranızda benim gibi sıkılan, her sabah uyandığında içi dışı bok gibi olan, suratından acı, keder ve bok fışkıran arkadaşlar varsa gelsin yanıma..

gelin hele gelin. gidelim. istanbul'a gidelim. boğaz köprüsüne gidelim de intiharımızı edip gelelim.

sıkıldım yahu.

çok kararsızım.
çok fazla ihtimal var ve ben neyi seçeceğimi yine bilmiyorum.

sevgili dost, kim kazandı? atom bombasını hiroşima’ya atan mı? everest’in tepesine ilk kez varan mı? diriler mi, ölüler mi? çobanlar mı, sürüler mi? efendiler mi, köleler mi? kim kazandı? sevgili dost, herkes kaybetti. ölüm kazandı.

Ayyy gece gece sinir bastı, insanlarla uğraşmak istemedikçe uğraş benimle diye ağlıyorlar. En son çarpıcam birinin ağzına. Ayrıca salak salak soru sorma bana o kız sana bakmaz sünnisin sen bir kere babası izin vermez sus köpek ya.

inanılmaz yoruldum insanlardan, fazlasıyla.

Yavaş yavaş iyileşirken başa mı döndüm yoksa diye düşünüyorum,
iki gündür Nefes almak daha zorlaştı...