bugün

Ruhumda kaybetmeyi bağışıklık edinmenin rahatlığı var.

Sağlığıma, ailemin sağlığına şükranım sonsuz.

Ama geri kalan her konuda başıma gelebilecek tüm tersliklere 'peki' diyebilecek bir boşvermişlik içindeyim.

Önümü kesip ya paranı ya canını diyecek birine, cüzdanımı yakarak cevap verebilirim.
seviyorum ulaaaaaaaaaaaaannnn seviyoruuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuummm. evet bunu söylemek istedim.
insanın yaşı büyüdükçe, kendi hatalarını gerçek amacını gizlemek için ileri sürülen nedenleri artıyor.
bir dalgınlık eşiği var, insanı yürüyerek ülke dışına çıkarır.
zamanla dost olmaya çalışmak gibi bir olayın içinde bulduysanız kendinizi gerçekten işler yolunda gidiyor demektir ama bu süreç içerisinde herşeyin size bunun aksini söylemesiylede savaşım halinde olmanız icab eder. hayatı kontrol etmek mümkün değil ama hislerinizi kontrol etmek sizin elinizdeki yegane irade bana göre. akıntı sizi diğerlerine göre daha güzel sürüklüyor diye buraya kadar ben yüzdüm emek verdim gibi bir ilüzyona kapılabilirsiniz sizi görenler duyanlarda ben neden yapamıyorum diye ayrı bir ilüzyona kapılıp hüsrana gark olabilir. rüyadan uyanıp yaşamı kurgulayan yazıp yöneten biri olmadığımızı fark edemezsek, gerçekte sadece yüksek dozda bir özdeşikliğe maruz kaldığımızı idrak edemezsek ne olduğumuzu asla keşfedemeyiz. kendini içinde yaşadığın bedenden ve hayat şartlarından soyutlayamadan iradenin ne denli az ve fakat ne ölçüde güçlü olduğunu ve bunun ne işe yaradığını anlayamazsın. bilenle bilmeyen arasındaki fark insanla hayvanın arasındaki fark gibidir.

yukarıda yazdıklarım içinde olduğum akıntının beni sürüklediği sözlerdi. bende kendi akıntım içinde söylenip duruyorum bazen oysa insan bir bütündür sonsuz bir döngünün sayısız yolcularıyız bize sunulan varoluş nimeti duyabilen kulaklara şunu söyler aslında; hissederek yaşa ve sana verilen imkanlara göre hakkaniyetli bir şekilde yaşamı yorumla. böylece kendini yargılamış olacaksın ve sana bahşedilen varoluş hediyesinin karşılığını varoluşu idrak etmekle ödemiş olacaksın. der. peki o halde konuşmak anlatmak ne içindir? bilen bilmeyen arasında ki fark insanla hayvanın ki gibi bir fark değildir. bilen yada bilmeyen diye bir şeyde yoktur esasta akıntı herkese eşit muamele etmiyor adil olanda illa eşit olan değildir. bir bütünün farklı parçalarıyız her birimiz olmazsa olmazıs kendimize toplu olarak nasıl bakıyorsak oyuz ne kadar görüyorsak o kadarız ne kadar bütün ne kadar parça sayıyorsak öyleyiz ama hakikatte neysekte oyuz bunu idrak edenler için bu böyle edemeyenler içinde öbür türlüsü sonuçta hepsinin bir anlamı ve karşılığı var.
Giderek daha içine kapanık birisi olmaya başladım . Bir yandan güzel olsa da bunun sosyal fobiye dönüşmesinden korkuyorum . Evet bazen kaçmak istiyorum insanlardan ama o zamanlar genelde benim tercihlerim dahilinde oluyor . Dayatılırsa hoşuma gitmeyecektir muhtemelen . Bir an önce dengeyi sağlamam lazım .
çok özledim 1 ay oldu gideli kokusu burnumda tütüyor kaşarın.
görsel
Taso sesleri yok , seksek oynayan yok , sporcu kartları yok , yakan top yok , 9 taş yok , saklanbaç yok , yerden yüksek yok , körebe yok . Cidden son nesil bizdik güzel büyüdük .
kendi olarak, sana gelen
sana gereksinimi olmadan, seni isteyen
sensiz de olabilecekken, senin ile olmayı seçen
kendi olmasını, seninle olmaya bağlayan
o, işte...

(neredesin)
umutlu bekleyişlerin sonu hayal kırıklığı olmaz inşallah. heyecandan karnımızın ağrıdığı an'lara değer umarım. evet söylemek istediklerim buydu. teşekkür ederim.
Tavuk ve mercimek çorbası karıştırılır mı aq mal çocuğu seni.

iş bu entry bugün başıma gelen saçmalık karşısında döşenmiştir.
görsel

Olm bu hayatta kimseyi kınamayın, dalga geçmeyin. Her şey teeek tek başınıza geliyo. Tofaşçılarla da daşşak geçiyordum tofaşımız oldu aq.
bazı insanların gerçekten canlarını yakmak için sadece söylemem gereken birkaç şey yeter.

söyleyemiyorum değil söylemiyorum.
(img:#1814657)
sözlük sol frame din ve kadın konuları ekseninde sıkışınca edecek laf bulamıyorum.
Şu hayatta güzel şeylerde oluyormuş be. Hiç olmaz denilen umutsuz konular oluyormuş.

Her şeyin tam olması için ne kadar sabredeceğim bilmiyorum ama biraz güç depoladım.
bir insan nasil bu kadar kisa zamanda boyle degisir anlamiyorum. su son 1,5 yilda kendi oz abimi taniyamaz oldum. kafalarimiz arasindaki mesafenin ustesinden gelmek beni yoruyor. kaldi ki artik ustesinden gelemiyorum.
kahvemin tadına bakmak ister misin?
beni surekli eksileyen bi ekip var. ne derdiniz var sizin benimle sevgili ahali? kalbim kiriliyor vallahi.
benim yerime bir başka yazar söylemiş, söylemek istediklerimi, canı sağolsun.

- babam evde yoksa, okula giderken mahallemizdeki bakkalımızdan harçlık alabileceğimizi biliyorduk.

şimdi "bir çocuğun marketten harçlık isteyebilmesi" fikrine ne kadar uzak duruyorsak, hayat o kadar acımasız ve mekanik bir hale dönmüş demektir.

bakkal, komşu mahallenin delikanlısı, pencere önü teyzeleri.

bütün bunlar katı kuşatmanın içinde açılan gedikler olarak hayatımızı kolaylaştırıyordu. şimdi nefes alacak küçücük bir aralık bile kalmadı.

tarık tufan.
içimde hep kötü bir his var ve henüz yok etmenin çaresini bulamadım. Hep bir endişe, korku, mutsuzluk
Sağlıklıyım ama öyle de hissetmiyorum. Sürekli bir şeyler çıkarıyor ve onlarla uğraşıyorum. Zaman ve enerji harcıyorum. Bitsin artık.
Ben de tüm bunların gerçek bir problemim olmamasından kaynaklandığını da biliyorum. Artık hayatın olağan akışına karışmak istiyorum. Son günlerde daha fazla istiyorum. Bunaldım.
Ve bir de sabah yataktan kalkacak motivasyonum yok hiçbir sabah yok.
Aç ve üşengeç olmak çok zor.
Deli gibi sıkılıyorum. Bir de sarılacak kimsem yok. Söyleyeceklerim bu kadar. Teşekkürler.
Kanamak çok güzel bir şey. Kanıyorum, kanıyorsun, kanıyor.

Keşke biz erkekler de bazen kanasaydık.

Türk aile yapısı bok gibi. Her şey bebeklik ve çocuklukla alakalı ama halkımız çok bilgili olduğu için bunun farkında değiller, iğrenç iğrenç insanlar yetiştiriyorlar, ben de onlardan biriyim, yaşantıma sövüyorum bazen. Bir de daha yeni 1 senedir ailede maddi manevi şeyler düzeldi. Bunca senedir hayatım çok kötüydü be. Aklıma geldi bk yine, bi değişik oldum.