sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

Gözümün içine baka baka yalan söylemeyin ya yapmayın bu iğrençliği.

bilemiyorum altan bilemiyorum.

insanlar sıvı değil ki bizim istediğimiz kabın şeklini alsın...
olduğu gibi kabul etmek lazım.

Viski.
Entry benden çok uzaklarda.

Tüm Yaşadıklarımız,
Konuştuklarımız,
Paylaştıklarımız,
Tartışmalarımız,
iç dökmelerimiz,
Kıskanmalarımız,
Sevmelerimiz,
istemelerimiz,
Uykusuzluklarımız,
Anlaşmazlıklarımız,
11 ayımızı almış.
Böyle bağlanmışken,
Böyle alışmışken,
Böyle sevmişken,
Ama bütün bunların anlamsız olduğunu fark etmen
1 haftamızı.
Belki 1 gün,
Belki 1 saat.

öyle olsun.

Sarhoş bir deniz adamının hünerli parlaklarındaki sigara gibi sarılıyoruz vapur iskelesinde. Utanarak öpüyorum yanağından. Içimde acaba ne der telaşı var. Bir yanım da "ne derse desin onu öpmemekten çok can yakamaz" diyor. Sonra sen gidiyorsun. Sonra sen gökyüzü oluyorsun. Hep gidiyorsun. Hep uzaksın. Sana dokunamıyorum. Mesela bir daha hiç öpemiyorum ama kafamı kaldırdığımda sen varsın ve senin yerin başımın üstünde. Sonradan öğreniyorum ki sen hep gökyüzüymüşsün. Bu yüzden nereye gitsem kaçamamışım senden. Sen...

Kaybetmek için çok erken. Sevmek için de çok geç. beni affet.

Bile bile yandı yüreğim ben istedim bunu ve pişmanlık sıfırın altında, mutluluk istiyorsan vazgeçmeye hazır ol, hayat nankördür acımaz sana ve vermeden almaz mutluluğu önce mutsuzluğu tadarsın ve sonra yine ve sonra yine mutsuzluğu tadarsın bu devam eder senin sabrını ölçer, sabırlı çıkarsan kazanan sensindir, sabırsızsan eğer kaybeden yine sensindir. Bazen mutlu olmak bizlerin elindedir bazen ise kaderin tabi inanıyorsan tesadüflere ve hayata.

fazla konuşmazsanız söyleyecek yeni bir şeyiniz olmaz.

Kalbinden geçenleri tüm çıplaklığıyla aktarmak kısaca koca bir hiç..

sanirim 2 ya da 3 gibi yatmistim. 6:30 gibi kalktim. biraz daha erken kalkmaya baslarsam hic uyumayacagim.bi isim falan da yok. ben niye erken kalkiyorum kacta yatarsam yatayim ? boyle bir hastalik var mi ? gerci bence bir cok ruh hastaligina sahibim. bir de psikiyatriste gitsem bir seansta tum hastaliklarimi bana soyleyebilir mi ? en son olarak da, kac kilo ceker yalnizlik ?

pazar günü neden 7.30da uyanır ki insan? tekrar uyku da tutmuyor. harika.

görsel

bir şarkıda der ki;

utan, utan, utanmayan insan olur mu lan! altın bir madalyon gibi taşınmalı vicdan.

benimde kursağımda kalmayan hevesim olacak mı sözlük? ne zaman "evet şimdi her şey güzel" desem illa ki bir yerden yırtık dondan çıkar gibi bir pürüz çıkmak zorunda mı?
hep böyle tam göklerde dalgalanırken paraşütümü açamayıp yere mi çakılacağım? insanlar neden hep duyarsız sözlük? neden kimse kimseyi anlamıyor, herkes kendini gerçekleştirmenin peşinde koşuyor sözlük? yani neden her şey bu kadar değersiz bu dünyada? hayatta kazanamayacağımız, servetler döksek elde edemeyeceğimiz tek şey sevgiyken neden sevgiyi bu kadar kolay harcıyor insanlar sözlük?
hiç bir maddi değerin satın alamayacağı duyguları neden bu kadar hoyratça tüketiyor insanlar sözlük?

insanlar neden delirmiş gibi hareket ediyor sözlük? şu kısacık ömürlerinde neden harap olup gidiyorlar? kuşlar ne güzel uçuyor, neden kuşları durup izlemiyoruz sözlük?

kendinize iyi bakın yazar dostlarım, sevdiklerinizin ve sizi sevenlerin kıymetini bilin. çünkü tükettiğiniz sevgileri bir daha elde etmeniz mümkün değil. kaybedince geri gelmiyor hiç bir şey yazar dostlarım.

Ülke medyası yine aleni propaganda aygıtına dönüştü. Ajanslar ölü ve yaralılardan bahsediyor. insanlar, altın varaklı bardaklardan ve binbir odalı saraylardan konu açıyor. Sürekli ölen, öldürülen insan fotoğrafları düşüyor gündeme... Sahile vuruyor çocuk ölüleri ve annesinden istediği makarnaya dahi ulaşamıyor paramparça melek bedenleri... Camilerin kapısından çıkanlardan sakınıyor insanlar çocuklarını... Hemen iki sokak aşağıda açlıktan kıvranıyor din kardeşleri...

Cuma günlerinde sela sesleri, bayramlarda teşrik tekbirleri bastırıyor acı inlemeleri...
Ve silah sesleri...
Ve durmadan ölmek, ölmek, ölmek...

işte budur, hal i pür melalimiz...

Son sancak ha, son sığınak...
Gülmek istiyorum, lakin tebessüm dahi donup kalıyor bu ölüm soğukluğunda...

Dünya cidden çok küçük ve tesadüflerle dolu be sözlük.

Yalnızlığımı kimse bilmiyor.

Duvarlar sizinle konuşmaya başlarsa sakın cevap vermeyin.
(bkz: Nasıl delirdim)

Genç Olduğum için okulda her Konuştuğum bayan öğretmenle sevgili olduğumu iddia edip dedikodularını bütün okula yayan şu salak ergen Öğrencilerden bıktım usandım.

Yeni bir şehir. Hoşgeldin yalnızlık.

Meğerse ben ruhuma yazmışım adını...

Bir tatilin daha sonuna geldik.

yalnız güzel yattım, iyi yattım hatta çok iyi yattım.

hakkımı asla helâl etmiyorum. onlarca emin misin sorusuna evet cevabını verip yine en başa dönüp bizi belirsizliklere mahkûm etmeni hiç unutmayacağım. harcadığım zamana, boşa verdiğim değere ve senin için aileme yalanlar söylemiş olmama üzülüyorum. geriye bunları bırakıp gittiğin için affetmeyeceğim.

Sevilmedim. Candan bi sekilde bagrina basamadi beni.hayranlikla izleyecegi, hastayken uzulecegi, derdiyle dertlenecegi, gozunun icine bakacagi, sevecegi, sayacagi, dunyada sirf onun icin var olacagi, ugruna herseyi yapacagi kadin olarak gormedi beni. Napayim ki elimden ne gelir? Hayat benden sevip sevilecegim bi yuvayi esirgedi.bende calisirken, bi cocugun basini oksarken, ailemin sag ve iyi olmasiyla kendimi avutuyorum.sevilmek icin iyi insan olmak yetmiyor cok sevmekte.