Dönemin pop şarkıcısına annemin hayranlığı ve ismin kulağa hoş geldiğini farkedip koyması üzerine gelişen süreç. Erkek olsam 'meriç' olacakmış. Bazen kadın olarak doğduğuna şükredersin *
annem baran olsun demis, babam susvururum agzina kurt musun lan sen demjs o sirada ananem babam annemi dovmesin diye aklina ilk gelen ismi soylemis tartismayi sonlandirmis.
Pek hikayesi yok. Babam tarihle ilgileniyormuş hayatını okuyunca beğenmiş bu komutanın ismi olsun demiş. Annem de o ne öyle dini bir ismi olsun dünyada da kurtulur ahirettede demiş. Sonuç olarak ilk isim dini, ikinci isim milliyetçi. Klasik ülkücü aile işte...
iskenderin bir kebap türü olmadığı bilgisinden hareketle, attila ve metehan gibi hatta alper tunga gibi tarihi kişiliklerden öykünülerek bulduğum isim.
anneanneme sormuşlar senin adını koyalım mı diye o da istememiş. Bir kızım olsa ismini irem koyacaktım ben koyamadım siz koyun demiş. * sonra kadıncağız ben doğmadan ölünce isim aramak gibi bir durum söz konusu olmamış.
babamın en sevdiği arkadaşının adıymış. gençken birbirlerine söz vermişler eğer erkek çocukları olursa birbirlerinin isimlerini koyacaklar.
bana o arkadaşın ismi konuldu ama o arkadaş oğluna bubamın adını koymadı.
iki isimliyim efendim. nüfus dairesine gidince kulağıma okunan ikinci ismi yazdırmayan babama bu konuda kızgınım.
tek ismim kimliğimde yazıyor, büyüklerim kimliğimde yazanı değil de yazdırmadıkları ismi kullanıyor.
bir büyüğün adını verdikleri için, onun adını direkt söylemeyi sagısızlık olarak gördükleri için.
ama keşke kimlikte olan adım, kimlikte olmayan adım olsaydı da kimlikte olmayan adım kimlikte olan adım olsaydı.
