ya 12. sınav silsilesi bu okul açıldığından beri. millet hala "ya yapamazsam offf :s :s" diyor. üç senedir aynı zımbırtı aynı muhabbet. bıktım yahu. sonra sekseni doksanı çakıyo hepsi. teselli eden song atmışla ucu ucuna geçiyor.
elektriğin kesilmiş olması. en kötüsü de karanlıkta sıcaktan uyuyamamak, telefonun şarjı 3% kaldı. hafiften sivrisineklerin de sesi duyuluyor, korkuyorum sözlük çaresizim..
yarın akraba ortamına girecek olmam. hiçbir şekilde ilgimi çekmeyen boş dedikoduları, yalandan "nasılsın" soruları, onların yanında yapacak bir şeyim olmadığı ve sohbetlerine de katılmadığımdan bol bol internete girdiğim için "sohbet sarmadı herhalde" bakışları... bunları düşünmek bile canımı şimdilik sıkmaya yetiyor. üstelik özellikle baba tarafını sevmem aksi gibi yüzde 70'ini bir arada göreceğim. sesten rahatsız olmayan bir tip olsam kesinlikle açar gere gere kitabımı okurum, fakat yüksek seste okuduklarıma odaklanamıyorum. napalım, başa gelen çekilecek.
Ülke genel itibari ile canımı sıkıyor ve bu boşvermişlik, cehalet neden insanları rahatsız etmiyor? Garantisi olmayan bir ölümden sonra hayat için şuan yaşanan hayatı neden zehir ediyorlar çevrelerine ve kendilerine işte bu canımı sıkıyor.
