Beraber kars'a gidecek kimseyi bulamadığım için sinirlendim. kimseye teklif etmedim fakat gelmeyeceklerini zaten biliyorum. Arkadaşlık kurmak için daha normal beyinli insanlara denk gelmişim hep.
Bir arkadaşıma sinirlendim. Son sözümü söyledim, sağlıcakla kalsın. Bir insan ortada bir sorun yokken bir açıklama yapmayı çok görmemeli karşısındakine. O gittiğinde ben onu bulmaya çalıştım, nasıl bulabilirim diye düşündüm. Sonra bir gün o beni buldu. Madem böyle yapacaktın neden buldun? Neden izini tamamen kaybettirmişken geldin ki? Bu kadar üzüleceğimi bilseydin böyle yapmayacağına inanmıyorum. Çünkü öyle düşünen bunu da yapmazdı. Ufak tefek yalanlar seni kötü biri yapmayabilir belki ama bu yaptığın olmadı hocam, bu seferki daha başka üzdü. O zaman olanın bir açıklaması vardı hiç değilse, beklediğim bir şeydi ama bunun hiç bir açıklamasını bulamıyorum kafamda. Biliyorum belli hassasiyetleri, ölçüleri olan iyi bir insansın ama bu hareket kendimi öyle acımasızca eleştirmeme sebep oldu ki. Sanki kafalar taban tabana zıtmış gibi. Sanki kötü bir insanmışım, kötülüğe sürüklüyormuşum gibi. Bir açıklama diyorum, sadece bir açıklama olsaydı şu an bunları yazıyor olmazdım, eyvallah der geçerdim.
22 yaşında inşaatta çalışırken hayatını kaybeden tıp öğrencisi.
Sinirleniyorum yoksulluğa. Bu ülkede uçurumlar var.
Dudakları silikonlu çirkin çirkin kadınlar nasıl oluyor bilmem en lüks mağazalardan alışveriş yaparken sokakta üstü başı döķülen işçi adamın telefonda " adamlar misafir gelecek cebimde 3 kuruş para yok" diye veryansın edişine şahit olmak.
An geliyor yaşamaktan utanıyorum.
Sinir olmak veya sinir olmaya sinir olmak .
Mesele sinir olmaya misal getirmek , bu bile insanı sinir eder.
Derste sınıftaki yarım akıllı ilkokul terk üniversite öğrencisi kılıklı sınıftaşlarımın Rusça bilmemelerine rağmen Rus dili dersinden iyi not almaları . Gayet sinir edici . Ama s2me takmıyorum alıştık artık böyle şeylere.
Birde çevrede insan kılıklı insan müsvettecikleri var .
Askere gidecekler için yapılan Tofaş ağırlıklı konvoyda kırmızı ışıkta askere gidecek olanı havaya atıp tutma.. biz de genç olduk ama böyle şeyler yapmadık..şimdi sıra Facebook veya instagramda bordo bereli fotoğrafları paylaşmada.. hadi bakalım..
istanbul trafiğinde saçma sapan sağa sola giren, sinyal vermeyen, ayna kullanmayı bilmeyen boş otoyolda 80 le giden şoförlere. En yakın arkadaşıma. Kendime.
annemin getirdiği çayı defterimin üstüne koyması ve bardağın altının ıslak olmasıyla kağıdın büzüşmesi tabir ettiğimiz olay oldu. beni aşırı rahatsız eden bu olay üzerine karınca duası muhteşem italik yazımı tekrardan yazarak saatlerimi kaybettim. ağlanası bir olay.
büyük indirim yazısını görüp girdiğim mağazada bedenime göre aradığımı bulamayaşım. sonradan farkettimki sadece 40 ve üzeri bedenlere indirim yapmışlar. büyük hayal kırıkliği ile terkettim bulunduğum ortamı.
o kadar cok sey var ki bugün sinirlendigim.
sinir krizinden ölmedigime sükrediyorum. basima gelebilecek her türlü sey geldi. daha fazlasini söylememe gerek yok zaten.
lanet olsun bu hayat lanet olsun bu sevgim. Hayatim, hayatim leyla.
Şimdi gel , yarın git , şu saat gel , bu tarih bekliyoruz. Yeter arkadaşım be. Bende insanım. Kukla gibi oynatmayın. Kendime ayıracak zamanım yok. Birde kendiniz için Zaman istemeyin benden.
yemek almaya girdim. kfc tarzı bir yarım kızarmış tavuk alacağım sipairiş verilmiş herkes gibi elinde fişiyle sıramı beklerken etrafa çalışanlara haydi haydi yapıyorum kızıyorum yani.. tehdit ediyorum mc donalds a giderim diye.. korkmuyorlar heralde sanırım arkaları sağlam. hemen alıp çıktım mekandan.
