hurdacı ve korna sesleri, pencereden gelen güneş ışıkları ekranı görmemi zorlaştırırken, pencereme gelen o kuş biraz. dünden kalan yarım tostlar, bak dostum, ve biraz yalnızlık.
ve, avizenin mekanında ani hareketler yapan sinekler, onları izlemek yorucu fakat düşündürücü.
ve çocukluğum, nerede kaldı annemin balkona öğle saatlerinde kurduğu sofra.
yok, uzaklarda ve hasta.
ruhum kaybolmak istiyor, az önce astığım havlular ve penyelerimin arasında.
alt ve üst kat ise boş, orta katta yalnızım.
merdivenler biraz mutsuz edici bugün, bakkal ahmet biraz bitkin.
Sevdiğim insana dokunabilecek kadar yakınken ondan uzak olmaya çalışmak.Çünkü o istedi.Böyle mutluymuş.Eğer çok seviyorsanız onun mutluluğu için kendi mutluluğunuzdan vazgeçiyosunuz ya heh işte onu yapmayın.Ben yaptım pişmanım.Kimseye kendinizden fazla değer vermeyin.Olmuyo.
işsizlik. istihdam potansiyeli olan herkese sesleniyorum: valla benden iyisini bulabilirsiniz belki ama benden daha mutlu edeceğiniz birini bulamazsınız. (benden iyisi derken yazar burda mütevazilik yaptı)
