iyi olmak kurala uymaktır, kötü olmak o kuraldan çıkmaktır bu da insanlarda cesaret algısı yaratır. Güçlü insanlar hem iyi hem kötü olabilmelidir. Ne iyi insanlar vardır kötü olamadığı için iyi olan.
söylenilmek istenen aslında şu, a kişisi bir hata yaptığında dahi hoş karşılıyorsan bu iyi niyet suistimaline giriyor, bu kendine yaptığın bir eziyet aynı zamanda karşıya yapılan bir tavizdir. Karşı taraf her zaman lehine kullanma meyillidir.
bu yüzden insanın başına gelen bazı kötülükler (örneğin kız arkadaşın sana olan davranışı vs) yeri gelince senden kaynaklı da olabilir. Çünkü kendini fazla ezdirmiş, her şeye tamam demiş, hatasını görünce ses dahi çıkarmamış olabilirsin.
güçlülüğü tanrı modeli gibi göz önüne alabilrsin, herkes güçlüye tapmaya meyillidir. Güçlü insanlar tanrısal özellikleri taşır insanların gözünde. iyiler o yüzden daha ezik görülür, serseriler daha güçlü.
(herhangi bir kişisel görüşü benimsemediğimi belirtmek isterim. yeryüzü iyiliğin ve adaletin olana dek...)
