Dün Oğuz Sasi'nin dünyanın anlamı, bizim başkaları için olan anlamımızın ne olduğu konusundaki konuşmasını dinlemiştim ve sadece sözlük için değil de her alanda pek de değer ve anlamımızın olmadığı, ölüp gittiğimizde unutulup gidecek olduğumuzu, yerimizin rahatlıkla doldurulabileceği gerçeğini yüzüme yüzüme çarptı. Bir zamanlar sözlükte biri vardı fotoğraflar atardı ve artı oylar ve övgüler alırdı. Kendisi sözlükten gidince 1-2 ay konuşuldu. Şimdi kendisinden söz edilmiyor bile çünkü yerlerimiz çok rahat bir şekilde başkalarınca dolduruluyor. Sürekli kendisini diline dolayan ve "neredesin elmas boğazici" diye serzenişte bulunan manyak olmaya karar verdim gibi dostlar karşımıza çıksın herkesin karşısına, evet.*
