sessizce nin de bir dil oldugunun unutulmasına mevzu olan konu.
insanın bakısları konusur, gulusu konusur, dokunusu konusur, sarılısı konusur, hofleyip puflemesi konusur, somurtması konusur, bıcır bıcır bakması konusur, surat asması konusur, bazen konusmaması bile konusur.
şunu köhne bir yerde kara kalemle duvara yazıldığını gördüğümde çocuktum.
çivi gibi çaktım aklıma...(kumbaracı yokuşu)
konuşmak gerekli bir ihtiyaçtır ama susmasını bilmek bir sanattır.
cok kiymet verdigim bir buyugum, plana sadik kal, plandan cikiyorsun dedi.
sizin planiniz bir taraftan beni olduruyor, bir taraftan yasatiyor.
maalesef daha iyi bir plan da henuz bulamadim. simdilik durumlar gider eteri gelir beteri;)
