konuşmamak yada ağız yoluyla herhangi bir ses çıkarmamak. sizler başka hangi yolla ses çıkarırsınız bilmiyorum ama kuzenim küçükken koltuk altıyla osuruk sesi yapıyordu.
yıllarca sesine kulak verilmemesinin karşılığıdır.
eğer biri seni dinlemez ve önemsemezse sen de onu dinlemez, önemsemez, susar, yokmuş gibi davranırsın.
başka bir yol yoktur çünkü her şey karşılıklıdır.
sessizce nin de bir dil oldugunun unutulmasına mevzu olan konu.
insanın bakısları konusur, gulusu konusur, dokunusu konusur, sarılısı konusur, hofleyip puflemesi konusur, somurtması konusur, bıcır bıcır bakması konusur, surat asması konusur, bazen konusmaması bile konusur.
şunu köhne bir yerde kara kalemle duvara yazıldığını gördüğümde çocuktum.
çivi gibi çaktım aklıma...(kumbaracı yokuşu)
konuşmak gerekli bir ihtiyaçtır ama susmasını bilmek bir sanattır.
cok kiymet verdigim bir buyugum, plana sadik kal, plandan cikiyorsun dedi.
sizin planiniz bir taraftan beni olduruyor, bir taraftan yasatiyor.
maalesef daha iyi bir plan da henuz bulamadim. simdilik durumlar gider eteri gelir beteri;)
