Kız kardeşime sanıyorum erkek arkadaşı gitmiş şu çikolatalı hediye kutularından hazırlamış, pandemi senesi, o dönemler bu tip hediyeleşme yaygın, hatırlayın... canım kardeşim bir türlü kıyıp yemedi, lan kızım ye artık, bak araya gider onlar, israf, günah... ne dediysek kabul ettiremedik.
Sonra kapanmanın son dönemleriydi, ders çalışırken gel çay iç dediler gittim, çayın yanında bir sürü parça çikolata. Nereden geldiğini sorgulamadan ısırma gafletine düştüm. Isırmaz olaydım, çikolatanın çikolatalığı kalmamış, bildiğiniz ahırdaki bir hammaddeye dönüşmüş... öğk. O kokuyu yine hatırladım.
