insanın içinden en son geçmesini istediği şeyleri yazmış emre aydın. öyle ki bir an olsun kulağıma çalınsa bu şarkı, kapılıp gidiyorum o hiç istemediğim yere. tutamıyorum kendimi, dayanamadığımı hissediyorum. öyle hassas, öyle zayıf noktasına dokunuyor ki insanın son defa, yeni heyecanlar da unutuluyor, geçmek bilmeyen nefretler de... tüm gerçekler hiç görülmeyen bir köşede kalıyor.
dinleyince insanı dağıtan, bitiren ruh halini bombok eden klasık emre aydın şarkısı.
kağıt evler albümündeki en sağlam parçadır ayrıca emre aydın'ın insan olmadığının diğer bir kanıtıdır.
emre aydın'ın kağıt evler albümündeki en etkileyici şarkısıdır. Öyle ki sizi terk edip giden, parayla huzur bulabileceğini sanan eski sevdiceğinize kesinlikle dinletilmelidir yorumsuz bir şekilde.
insanı alıp, karşı duvara fırlatan; o acıyla orada inlerken üstüne tüm kaybedilenlerin anısını yıkan ve öylece de bırakan şarkı.
dağıttın beni.
albümü aldığım günden beri favorim; playlistte denk geldiği zaman keyfim yerinde bile olsa oturup salya sümük, anıra anıra ağlamama sebep olan şarkı. mazoşist miyim neyim, durup durup kendim açıyorum bazen, canım yansın istiyorum.
biliyorum emre, çektiğin acıları anlıyorum... ve seni her acınla daha çok seviyorum galiba. bu şarkı sözleri bu kadar öldüremezdi yoksa beni.
tam dört kere şarkı sözleri yazılan emre aydın şarkısı.
noktalama işaretlerini farklı yere koyunca değişik oluyor galiba...
(bkz: where is the moderation)
edit: 7 oldu.
Nasılsın nasıl gitti?
Alıştın mı sen de?
Rahat mısın artık istanbulda?
Evlenmişsin, nasıl oldu?
Bulabildin mi sonunda?
Hep anlattığın o meşhur huzuru
iyiyim ben
Hep aynı şeyler işte
Uyku hapları
Yalan dolan gülümsemeler
iyiyim ben
Hem sen tanırsın beni
Ne yapsam ne söylesem
O geç kalmışlık hissi
Son defa görsem seni
Kaybolsam yüzünde
Son defa yenilsem sana
Hiç anlamasan da
Son defa benim olsan
Uyansam yanında.
inan pek yeni bir şey yok.
Biraz yaşlandım tabi
Seyrekleşti biraz saçlarım
Bir bitmeyen gece bıraktın
Ve üç nokta düşürdün
Belli etmedim ben pek, tenhalaştım
emre aydın'ın albümü ilişkisi bitmiş ve onun ardından evlenmiş bir kadına yaptığı şarkılarla doldurduğunu düşündüğümüzde şarkının hikayesini daha iyi anlayabiliriz. şunu söylemek gerekir ki; adamın ağzına sıçan bir şarkıdır. depresyondan çıktıysanız falan sakın dinlemeyin.
az önce evde dinlediğim ve az kalsın beni ağlatacak olan şarkı. evde kimse olmasaydı salya sümük ağlardım gerçekten.
emre aydın'ın bu şarkıyı yazarken ki psikolojisi ayrı bir bilim konusu olmalı.
boğazımı düğümleyen emre aydın şarkısı. kampüsteyim, bir arkadaşın telefonundan şarkıyı dinledim, bir sigara yakıp derinden "offf" çektiğim şarkıdır. sağlamdır.
istanbul kelimesi işin rengini belli ediyordur. zor parçadır.
son yıllarda yapılmış en ağlatan şarkılardan birtanesi. emre aydın' ın 2010 albümünde yer alan bir parça. sözleri ;
nasılsın nasıl gitti?
alıştın mı sen de?
rahat mısın artık istanbul da?
evlenmişsin, nasıl oldu?
bulabildin mi sonunda?
hep anlattığın o meşhur huzuru
iyiyim ben
hep aynı şeyler işte
uyku hapları
yalan dolan gülümsemeler
iyiyim ben
hem sen tanırsın beni
ne yapsam ne söylesem
o geç kalmışlık hissi
son defa görsem seni
kaybolsam yüzünde
son defa yenilsem sana
hiç anlamasan da
son defa benim olsan
uyansam yanında.
inan pek yeni bir şey yok.
biraz yaşlandım tabi
seyrekleşti biraz saçlarım
bir bitmeyen gece bıraktın
ve üç nokta düşürdün
belli etmedim ben pek, tenhalaştım.
Emre Aydın'ın yeni albümünden bir şarkı. Hüzün dolu bir şarkıdır. Şimdi evli olan eski sevgilisine yazmıştır.
Son defa görsem seni derken insanın içini acıtır.
nasılsın nasıl gitti?
alıştın mı sen de?
rahat mısın artık istanbulda?
evlenmişsin, nasıl oldu?
bulabildin mi sonunda?
hep anlattığın o meşhur huzuru
iyiyim ben
hep aynı şeyler işte
uyku hapları
yalan dolan gülümsemeler
iyiyim ben
hem sen tanırsın beni
ne yapsam ne söylesem
o geç kalmışlık hissi
son defa görsem seni
kaybolsam yüzünde
son defa yenilsem sana
hiç anlamasan da
son defa benim olsan
uyansam yanında.
inan pek yeni bir şey yok.
biraz yaşlandım tabi
seyrekleşti biraz saçlarım
bir bitmeyen gece bıraktın
ve üç nokta düşürdün
belli etmedim ben pek, tenhalaş
Her ne kadar umutlu olmasam da, harbi albüm yapmış emre aydın dememe sebep olan şarkılardan birisi...
Müziğin sesini açıp, bağırarak eşlik etmek, hatta isyan etmek geliyor insanın içinden...
Böyle ıssız adam hesabı, karşılaşıyorlar, adam- kız muhabbet ediliyor, 'iyiyim benn nolsunlaR' falan...
Ama her ikisinin de içinde birbirine 'son defa' sarılma arzusu var..
Öyle bir şarkı işte...
Unuttuğun adama tekrar aşık edebilme potansiyeline sahip..
