reklam gerçekten insanı düşünmeye sevk ediyor...
biz bu sigara denen şeye başladık. öyle ya da böyle başladık işte.
yaşım ufaktı, ne derdim vardı ne beni itti?
yok bunun dertle filan ilgisi. ben özentilikle başladım, babam her içtiğinde ben de özeniyordum küçükken.
4 seneyi aştı, mal gibi hala daha içiyorum iradesizce.
ama içmiyorum küçük bir çocuğun önünde içmiyorum atıyorum o sigarayı. küçük çocuklara daha mı fazla zarar veriyor da biz onlara yaşın küçük! diyoruz?
hayır bu iradesizliğin yaşı yok.
kendini zehirliyorsan gözden uzak zehirlenmelisin, kötü örnek olmadan kendini yakmalısın... aids bir insanın yanına kendinden birilerini çekmek gibi bir tavır takınmamalısın. sen bir bataklıktasın maddi manevi iradesizlik batağında, kimseyi özendirmemelisin...
belki ben bir küçük kızın hep hayalindeki ablayım, ya da siz küçük bir çocuğun hayalindeki abi?
tıpkı babamın benim idolüm olması gibi... bizim sigara içtiğimizi gördükçe onlar da hep merak edecek ve bir gün başlayıp bu salak iradesizliğin kurbanı olacak.
