Sevmek en güzel, sevildiğini bilende ve bunun hakkını verebilende güzel duruyor. Karşılık vermesi şart değil hakkını versin yeter. Baktığın zaman Birini sevmek çok masraflı iş aslında, vakit harcıyorsun emek harcıyorsun para harcıyorsun umut harcıyorsun, Harca babam harca yani, üstelik geri dönüş garantisi de yok, kimse sana kusursuz bir sadakat, bağlılık ve vefa kontratı sunmuyor, milyarlarca insan arasından birini manyak gibi seveceğin tutuyor ve bodoslama dalıyosun bir fırtınanın içine. Ordan sonrası tamamen uçurum, ölüm de var kalım da, kalıp ölmekten beter olmak da var, her şeye hazır olacaksın.
Günün sonunda helâl-i hoş olsun ulan bütün emeklerim, hayatımı siktin ama feda olsun diyebiliyor musun? bütün mesele bu. insanların sevgilerini mındar etmeyin, hadi arv.
Hayatımda hiçbir zaman bir halkı ya da kolektifi bütün olarak sevmedim, ne Almanları, ne Fransızları, ne işçi sınıfını. Sadece arkadaşlarımı seviyorum ve sevginin diğer biçimlerine de kabiliyetim yok.
Bir kişiye içini açmak sevmek o kişiye karşı his beslemektir. Tek bir kişinin sevgisi o aşkı kör edebilir. Aşk konularında tek bir bireyin sevmesi iyi sonuçlara yol açmayacaktır. Acı çekecektir. işin ucunde rezil olmakta vardır.
"sevmek tıpkı bir kibrit çöpü gibi artık ne kadar yanarsa." modern dünyanın sorunu bu, insanlar sevmek hariç her şeyi yapabiliyorlar yaptıklarına da sevgi diyorlar. Ya sevgi sanılan şey saplantı,bağlanma sğınma ise? Bence sevgi zor yaşanan zor bulunan bir metafor.
Şairin dedigi gibi " ne uzun kelime" bu sevmek. insanı çarpık kentlerin kömür kokulu gecelerinden alıp, adını bile bilmediğiniz çiçeklerin kokularıyla bezeli su kenarlarının sabahlarına götürür sizi sevmek..ne uzun ve iç geçirten bir kelime.
Birini sevmeye koyulmak başlı başına bir iş, bir girişimdir. Güç ister, yürek ister, körlük ister... Hatta başlangıçta öyle bir an vardır ki uçurumun üstünden sıçramak ister; düşünmeye kalkarsan aşamazsın onu.
-J. Paul Sartre
Eğer karşılığı yoksa dünyanın en zalim duygusudur. Karşılığı var ise işte o zaman dünyanın en güzel duygusu oluyor. Kime göre iyi kime göre kötü tartışılır.
hissetmektir. hala bir umut olduğunun göstergesidir. acı, korku, nefret, kaygı, yalnızlık, hayal kırıklığı.. tüm bu duyguların varlığının sebebidir sevmek. biz bilmesek de, fark etmesek de; içimizde hala bir şeylere karşı sevgi duyduğumuzdan dört kolla sarılırız hayata, bu yozlaşmış dünyada. yoksa zaten sevmemek yaşamamaktır aslında. ruh bedenden ayrılmasa da.
Sevmek vazgeçilmez bir duygu insanın yaratıldığı ilk tarihten beri. hatta o kadar etkileyici ki bazı insanlar sanat derecesinde yaşıyor. Sürekli bu konuda yeni bir şeyler öğreniyorsun. Eger bu şekilde Sanatsa bilgi ve çaba gerektirmez mi? Ya da insanoğlu için rastlantılara kalmış, şansı yaver giderse "tutulacağı" hoş bir duygu mu sadece? Neden açlığını çekip sayısız film çekip izleme ihtiyacı hissediyoruz, ya da üstüne söylenmiş binlerce değersiz şarkıyı hala dinliyoruz, yenilerini üretiyoruz.
gereksiz ve elinde olmadan oluşan.seksi bir çift göğüs yüzünden oluşan sevgiden bahsetmiyorum tabiki.bağlanıyosun falan.gereksiz ama güzel.heyecanlı.e sonra ne mi oldu-
