lise bitip ergenliğin en doruk noktasına varmış libidomla tatile çıkmanın dayanılmaz hafifliği içerisinde ömrümün en tatlı günlerini geçireceğim insanla tanışmaya gidiyorum, hiç bir aşk o yaşlarda yaşanan aşk kadar karşılıksız ve temiz olamaz bunu bugün bir kere daha görüyorum.
deli gibi sevdiğin bir insanla 8 sene geçirmek nasıl bir duygudur çoğu kişi bilmez, fırtınalı kavgalar ama bir okadar şiddetli tutkulu bir aşk suyun altında 90 saniye kaldıktan sonra içinize çektiğiniz oksijen misali, her yanınızı yakar.
yıllar geçip sona yaklaşırken tutkunun artık yetmediğini anladığınız anlarda zaten tutkunuzuda kaybetmeye başlamışsınızdır, sona doğru sürüklenirken bu denli aşık olduğunuz biriyle aslında bir ömrü geçirme şansınızın olmadığının farkına varmak son derece sinir bozucudur, bunu karşınızdaki insanda biliyor olabilir ama geçen onca seneyi bir anda silip atmak veya yeni bir hayata başlayabilmek ne kadar kolay olabilir ?
kavgalar anlamsızlaşmaya hatta kavga edecek mecalinizin kalmadığı günlere doğru ilerlerken aslında böylesi her ikimiz içinde iyi olacak diye kendinizi telkin edebilirsiniz,
ama;
beraber yaptığınız şeyler ayrıldıktan sonra karşınıza çıkmaya başladığında, oturduğunuz parkın önünden geçerken, onun en sevdiği yiyeceğe elinizi uzattığınızda, aşkınızın bestesi olan o özel şarkıyı anlamsız bir mekanda duyduğunuzda, eski resimleri karıştırdığınızda, size yazdığı küçük notları biriktirdiğiniz kutuyu açıp baktığınızda....
karşınıza çıkan her insanı onunla kıyasladığınızda, o şöyle yapardı diyemeden gözlerine bakıp hayatınıza ondan sonra giren insanıda üzmeye başladığınızda silkinip kendinize gelirsiniz. hayat devam ediyor ve geçmişten kendinizi kurtarmanız gerekiyor diye telkin edersiniz kayıp ruhunuzu yerine geri koyabilmek için, acaba şimdi ne yapıyordur diye kendinize sormamak için çeşitli yöntemler geliştirirsiniz, bu kadar unutamayacaktın neden ayrıldın o zaman mal diye sorular sorar cevap olarak ayrı dünyaların insanlarıydık böylesi ikimiz içinde hayırlısı oldu dersiniz.
içinizde kocaman bir yumrukla nefes almaya çalışarak yıllar geçirirsiniz, o yeni birini hayatına sokar siz yeni birini, o evlenir siz evlenirsiniz, ama hep birbirinizden haberdar olma çabası içindesinizdir, gurur adı altında tüm vücut ezilirken aynı suda iki sefer yıkanılmaz diyerek sevdiğinizi hayatınızdan uzak tutmaya çalışırsınız, bir çok şeyin unutulmaz olduğu bir ilişkinin külleri içerisinde savrulurken en unutulmaz olan nedir bilirmisiniz ? bir onu ilk öptüğünüz gündür, iki ona son defa sarıldığınız gündür.
üzerinden 10 sene geçmiş olsada...
sevgiliyi kaybetmeye degil, sevgilisiz kalmaya onsuz kalmaya uzulmektir. Oturup uzun uzun dusunup ayrilmanin daha dogru olduguna karar verdikten sonra kalbinizin beyninize cektigi isyan bayraklarina da gogus germegi ogrenmek gerek. Elbette uzulecek ve unutamayacaksiniz ama bu her zaman yanlis hareket yaptiginiz anlamina gelmeyecek. Hayat gececek belki daha cok insana sarilacak belki baska insana sarilamadan olup gideceksiniz ama asla dogru olan seyi sirf aci cekmemek icin yapmamazlik etmemelidir insan.
bunu bilerek sarılmak, veda busesiyle taçlandırılır. benden sana son bir hatıra kalsın dercesine. hissettiğin o sıcaklık kavururken yüreğini, dizlerinin bağı çözülmüştür çoktan. gitme dersin ama duyuramazsın, boğazında düğüm düğüm kalır hıçkırıkların. koşmak istersin peşinden yolundan çevirmek için, kalmamıştır dermanın, yıkılmıştır üstüne tüm hayallerin. buğulu gözlerinden akan bir kaç damla yaş ve sen baş başasındır artık. her aldığın nefes ok gibi saplanır göğsüne, ölüyorum sanırsın. tabi farkında olamazsın o an. aslında senin için yepyeni bir hayatın başlangıcıdır o gidiş. sadece ağlarsın hıçkıra hıçkıra yeni doğan bir bebeğin çığlıkları gibi...
son defa sarıldığınızı bilerek sarılıyorsanız eğer çok daha kötü olabilecek olan durum. uzun uzun, sımsıkı sarılırsınız, gözleriniz dolar belki, boğazınızda bir şeyler düğümlenir ama bitmiştir artık son kez sarılıyorsunuzdur birbirinize. bir daha olmayacaktır. istediğiniz zaman, özlediğiniz zaman, görüştüğünüz zaman sarılamayacak olduğunuzu bilmek daha da üzer, yıkar sizi. son defa sarıldığınızı bilmeden sarılıyorsanız eğer bunun son olduğunu anladığınızda 'keşke!' dersiniz 'keşke biraz daha uzun sarılsaydım.' tabi nolursa olsun son defa sarıldığınızı bilerek sarılıyorsanız işiniz gerçekten zordur.*
severek ayrılıyorsanız yani zorunluluktan,şehir değişimi gibi faktörlerdense ve son olduğunu bilerek sarılıyorsanız bırakamazsınız. daha fazlasini istersiniz. dokunmak, öpmek, koklamak.. ne kadar sıkıca ne kadar uzun da sarılsanız arkanızı dönüp gittiğinizde yada o uzaklaşıp gözden kaybolduğunda yetmediğini farkedersiniz. bir daha istersiniz , çünkü doyamamışsınızdır. aslında son kez olduğunu bildiğiniz sürece hiçbir güzel şeyi bırakmaz istemez, doyamazsınız. ve ne yazık ki her güzel şeyin de bir sonu var. doyamamaktan kaynaklı kendinizi suçlarsınız, yapabileceğim zamanda yeterince sarılmadım diye. keşkeler başlar. son sarılmayı daha uzun tutsaydım keşke diye başlayıp en başına kadar düşünür ve keşkeler çekersiniz ta ki o kişiye sarılmak size artık birşeyler ifade etmeyene kadar.
nefret edilen ve terk eden kişi sarılmayı kesinlikle ve kesinlikle hak etmiyordur. bana onca işkenceyi yapıp, bi de üstüne üstlük defolup giden sevgiliye neden sarılınır ki? saçmadır. her türlü hakareti hak ediyordur. anasına avradına sövmek sarılmaktan daha iyidir. insanı rahatlatır. sarılıp bir de teşekkür mü edecez her türlü işkenceyi yapıp hayatımızı mahvettiği için? allah belasını versindir.
