insanın yüreğinin paramparça olmasıdır. yüreğiniz yanar kavrulur. konduramazsınız ölümü sevdiğiniz insana. inanamazsınız gözünüzle görmeden.gözleriniz dolar içiniz acır dizlerinizin bağı çözülür. toprağa koyarlar. örtülsün istemezsiniz. iiçiniz acır. bilirsiniz ama bir yerlerden sizi izliyordur, ruhu sizinledir.
biliyordum çok sorunu vardı, çok takardı herşeyi kafasına. o kadar çok kızardım, kendini yoktan yere o kadar çok üzerdi ki ben de onun kadar takıntılı olmaya başlamıştım.
'beni ara' dedim. 'ne olursa olsun bana haber vermeden bir iş yapma' söz verdi bana. şehir dışına çıkmak istiyordu, çok bunalmıştı, hep içiyordu, hep ağlıyordu... çocukluğumu birlikte geçirdiğim, her anımda yanımda olan, o adam gözümün önünde tükeniyordu. peki neden ? hiç bir nedeni çoktu. söylediği şey sorunlardı, klasik sorunlar. ağır geliyor diyordu, taşıyamıyorum ben dünyayı eci çok daraldım.
bir gece telefonum çaldı. beni arıyordu, çok sakin konuştuk hatta iyi bile denilebilirdi onun için. kapatmamıza yakın 'bak eci sana verdiğim son sözümü de tuttum seni aradım ve şimdi sen bana bir söz vereceksin. annemi sakın yalnız bırakma.' dedi. 'nereye gidiyorsun ki ?' dedim ve cevap gelmedi. duyduğum kulaklarımı ve kalbimi yakan tek el silah sesiydi. kuzenim, kardeşim, abim, o benim hayatımdaki en mükemmel adam gitmişti. nereye gittini bildiğim için bana söylemedi bile.
onu aldatan ve ölümüne sebep olan orospuya da hiçbirşey yapamadım. hiçbirşey.
uzun süre sürebilecek güven duygusunun çöküş hikayesi;insanın en çok sevdiği kişinin bir daha sıcacık gülümsemesiyle, içini huzura eriştirdiği gerçeğinin hiç yaşanmamış gibi yok olup gitmesi;çaresizlik duygusuyla ruhun üşümesi ve titremesi yankı nidalarıyla...
yasamayan bilemez. kollarinizda son nefesini verir son kez size bakar. o bakis silinmez aklinizdan asla. bir zamanlar tenine dokundugunuz insan o size bakan gozleri , asktan terleyen elleri , guzel dalgali saclari yoktur artik.sizin icin atan kalbi durmustur. keske canlansa da hic uzmesem dersiniz , keske bir kez bile triplenmeseydim terslemeseydim dersiniz, hem kollarinizda olmesine lanet edersiniz hemde siz yokken yapayalniz olmedigi icin sukredersiniz. velhasil kelam asktan yanip tutusan bir ten ... buz gibi bir morgda karsiniza cikar sadece 1 gun sonra. diger gunse topragin altinda. yagmurlu gunlerde usumesin diye mezarina battaniye orteninide gordum ya.. ask boyle birsey..
not: aska gram inanmiyorum la sukur.
Durumun ne kadar kötü olduğunu sadece sevdiğini 3 metre soğuk toprağın altına gömenler anlar. Daha berbat durumu ise aklına bile gelmezken aranız kötüyken olan kayıp. Acı üzüntüden bahsetmiyorum, herkesin acısı sevgisi kadardır kimse tahmin edemez.
Hayat bize hiçbir zaman yumuşak davranmadı. Unutup hayata devam etsen de küçücük bir anda aklına gelir de yine çabaladığın, üstünü örtmeye çalıştığın her şey daha beter çıkar gelir.
hayatta en çok korktuğum 2 şeyden biri.
diğeri de birine muhtaç olmak Allah korusun.
bir kere başıma geldi.
kefenini gittim ben aldım, morgdan gasilhaneye kucağımda taşıdım, tabutuna omuz verdim, toprağa verdikten sonra en son ben ayrıldım yanından..
