"Seviyorum demek zordur her zaman
Boş bir laf gibi gelir
Dur söyleme yanlızca bak bana
Gözlerim söyler nasıl olsa
Her günün akşamında
Seni çok çok seviyorum
Gece göz kırparken duvarlara
Seni özlüyor ellerim."
bomboş iki kelime çok sıkıcı.
duyduğum an buz gibi soğurum. her şeyin tadı kaçar. keyfim kaçar. hevesim kaçar.
yasaklı cümle.
nefretin hırsı gücünü tercih ederim.
Dilde ezbere düştüğünde anlamını yitiren kelimeler dizilişidir. Sanki konuşurken Cümlenin sonuna sesli bir nokta koyar gibi yersiz bir sonlandırma seçimidir; "seni seviyorum" deyip telefonu kapatmak. asırlardır da dün de bugün de cümle aynı cümledir Ama ses olduğu kalbe, işiten kulaklara göre binbir şekle girebiliyor.
Duyduğumda kalbimin nasrını çatlatacak sese kurulu yıllardır nefsim. En derin uykusuna uzanalı yaşım kadar oldu.
bence (bkz: seninle yaşlanmak istiyorum) vb. cümleler söylenirken arkada çaldığı zaman ortamın havasını daha bir başka yapacak şarkı. platonik aşıklar da çok dinler. kendimden çok çok iyi biliyorum.
