emre aydın, emre aydın olmadan önce bir grubu vardı: 6. cadde.
işte o grubun pek kimsenin bilmediği en güzel şarkısının adıdır sen ve ben.
tanımadığım kişiler var hep aynada ki yüzümde
hiç bilemedim ki istediğimi
ne seni ne de kendimi
bir şeyim yok geçer dedim ama geçmedi
bilmiyorum bilemiyorum
aartık hiçbir şeyi
bize dair söylenecek tek şey belli gibi
"sen ve ben ikimiz
kabul et en dipteyiz."
Gel yine gel, bir sabah yeniden
Yüreğimde ağlayan şarkıları hiç söylemeden
Gel yine gel, şu yağmur dinmeden.
Çekingen gölgeler aklıma gel, gel
Duvarlar sevişmeden
Eriyorum senden habersiz burda
Görüyorum her şeyi zamanla
Gel yine gel, yazdıklarınla
Yarım kalmış olsa da, öpüşmeye değer
Göçebe bir rüya hep sana doğru gelen
Ben orda olmasam da bir bilezik geçen
Gel yine gel, gözlerinde gölgeler
Zaman her şeyi değiştirse
Bir gün doğruyu söyler
Sen ve ben, bilmem ne desem
Öyle gidiyoruz işte
Gün saat demeden..
Fırat Derin'in bir şarkısının ismidir. Güzeldir, hoştur.
''Kocaman bir yelkenli içinde sen ve ben.
Rüzgarı hissediyorum koca bir mavilikte,
Rotamız seninle masallar diyarı;
Orada sonsuza dek mutlu oluruz birlikte.''
bir mum ışığı yaktım yüreğimde
yatsıya kadar değildi sevdam
anlık heveslere bağlı kalmış insanlar yok gibi yaşarlardı
işte yine son buldum
işte yine yolculuk yapar gibi kayboldum
gidiyorum ıssız odaların kaybolan kapılarından
karanlık sokaklar karanlık yürekler olur
yalanlar akar nehrin kenarından
akan suların sonsuz yolculuğunda geriye bir sen kalırsın bir de ben.
Yine en başa dönüyorum
Aklım geçmişe gidiyor
Aynı sahneyi görüyorum
Sen aşkı tavaf ederken
Ben sözümden dönüyorum.
Benim en iyi yanım sendin
Bir olmazdın ama bütünlerdin
Üzülmekteyse bütün derdin
inan üzmezdim üzülmezdin.
özgün'ün şarkısındaki bu dizeler sevgilisine haksızlık eden, ona gereken değeri vermeyen ve sonuçta sevgilisini kaybedenlerin yaşadığı pişmanlıkları anlatır.
sen ve ben...
bir yatakta geleceği düşünürdük...
sevişmeden önce gülüşürdük,
sonrasında çokça ağlaşırdık
ayrılık korkusuyla...
ne yaptığımızı şaşırırdık.
şimdi sadece ben...
bir koltukta geçmişi düşünüyorum.
hiç kimseyle sevişmiyorum,
gülüşmüyorum, ağlaşmıyorum
fakat ayrılık acısıyla
yalnız başıma ağlıyorum.
sen ve ben...
utanılacak bir şey yapmadık,
kimseye yan bakmadık,
herkesin üstümüze oynadığı...
koca bir oyunun altında kaldık...
diyemem güzel kız;
sen kaldın, bak ben hayattayım.
ve ben bu yüzden ağlıyorum;
ben can çekişiyorum.
seni özlüyorum.
kimseye söylemeden hesapsız bedeller ödüyorum.
sen ve ben,
antik aşk çağının son kahramanlarıydık.
Sen ve ben bilmem neden neden bebek,
Uzak düşlerde yüzerken,
Sen ve ben bilmem neden neden neden..
Soğuk loşlarda ağlarken,
Sen neden neden,
Hapishaneler sana ve banayken..
Yalan dolan döndü dünya,
Yıkık dökük bi sandığa kapatıp,
Hayallerimi çaldın benden.
Durulur mu bu kafa,
Bu geceki içkilerinin hepsi benden..
Kaldırın bu sofrayı,
Kaldırımları,sokak lambalarını..
Ruhumu çaldın benden,
Durulur mu bu kafa,
Bu geceki içkilerinizin hepsi benden.
