küçükken çok yapardık bunu, ya da ben manyaktım ben yapıyordum da sanmam çoğu velet yapardı bunu. dişimiz sallanıyor, vıgı vıgı dillemek suretiyle garip bir zevk alırdık o işten. diş düşünce de o boşluğa dil sokulurdu, o dil nedense hep oraya giderdi zaten ister istemez. büyüklerimiz de "orayla fazla oynama dişin yamuk çıkar" derdi. uslu bir çocuk oldum ve oynamadım allaha şükür bir dene yamuk dişim yok. teşekkürler büyükler.
çocukken hemen hemen çıkan her dişime yaptığım eylem. ilk sallanmaya başlarken dil ile oynanmaya başlanır daha sonra parmak girer devreye. sonra bir gun bir bakarsın diş elinde.incelersin iyice evire çevire nasılmış diye. sonrasında başka bir tatlı heyecan, alttan gelen dişin dilinizde bıraktığı o anlatılmaz duygu. ama bu duygu hep kısa sürelidir. büyükler sürekli uyarır dilinle oynama dişlerin yamuk çıkar diye.