edirnedeyken. tam kaçma sırasında bulup öldürülmüş yazar şairimizdir. kürk mantolu madona en sevdiğim eseridir. kuyucaklı yusuf gibi türk roman tarihimizin önemli eserlerini vermiş yazarımızdır.
Öyle günler gördüm ki, aydın gökler kararıp
Bahtım bir bulut gibi üstüme çöker oldu,
Her gözümü yumunca tanıdık yüzler görüp,
Hayaller alev alev beynimi yakar oldu.
Ümitsizlik, gariplik dört tarafımı sarıp
Yüzüm sırıtsa bile, içim yaş döker oldu.
Her sabah ilk ışıklar gözlerimi oyardı,
Uyanan taş duvarlar iniltimi duyardı.
Öyle günler gördüm ki, duvarlar gelir dile,
Gözümde canlanırdı eşkiya masalları.
Varlığımı sarardı, hain bir isteyişle
Görmediğim yumuşak bir düşmanın elleri
Kafada çelik gibi fikirler dursa bile
Kalplerin eksik olmaz böyle zayıf halleri:
Bazen kendi kendimin elinden kurtulurdum,
Kalbimi bir çamurda çırpınırken bulurdum.
Öyle günler gördüm ki, dost dediğim insanlar
Ben yanına varınca dudağını kıvırdı.
Bir zamanlar yanımda ağız açmayanlar
Sırtımı sıvazladı, bana öğüt savurdu.
Silahsız gördüğüne saldıran kahramanlar
En alçak tekmelerle beni yere devirdi.
Öyle günler gördüm ki, tabanca sakağımda
Tasarladım aydınlık dünyayı bırakmayı
Gönlüm acıklı buldu, en ateşli çağımda
Sönük bir yıldız gibi boşluklara akmayı
Tabancanın namlusu ısındı yanağımda,
Parmağım istemedi tetiğini çekmeyi
Ey bir tane sevgilim, ben bugün yaşıyorsam
Sanma ki hayat tatlı, insanlar hoş olmuştur,
Dağ başında bir kaya gibiyim şöyle dursam
Etrafım eskisinden daha bomboş olmuştur
Yalnız sana borçluyum bugün dünyada varsam:
Seni her andığımda gözlerim yaş olmuştur
Yok olmak isteğiyle kalbim attığı zaman,
Bana: Yaşa der gibi gülen senin yüzündü.
Dizlerim bir batakta yorgun yattığı zaman
Bacaklarıma kuvvet veren senin hızındı.
Yaşaran gözlerimde, güneş battığı zaman
Sıcak bir yuva gibi tüten senin dizindi.
Sen aklıma gelince her şey gülümserdi.
Ağaçlar şarkı söyler, rüzgar tatlı eserdi.
Ey sevgilim, bilirsin benim ne çektiğimi:
Garip başımın derdi bir yürek taşıyorum.
Anlarsın niçin uzak yerlere baktığımı:
içinde yaşanmaz bir dünyada yaşıyorum.
Görünce gülme sakın çırpınıp aktığımı:
Ilık ve aydınlık bir denize koşuyorum.
Sen benim sevgilimsin, sevsen de, sevmesen de,
Aradığım yerlere benzeyiş buldum sende.
hasanoğlan köy enstitüsünü ziyarete gelen amerikalı bürokrata çevirmenlik yapması için görevlendirilir ve hasanoğlan köyüne gider. onun geldiğini gören köy enstitülü öğrenciler bürokratı bırakıp sabahattin ali ile uzun uzun muhabbet ederler, hatta öyle ileri giderler ki sayın ali gece orada kalıp sabaha kadar bahçede muhabbet devam eder. güzel bir anıdır sabahattin aliye dair.
ıyı saır değil ıyı yazardır, zaten yazar yönüyle öne çıkmıstır . zamanında atatürk' e muhalefet edecek kadar cesurdur ve bu yüzden zalımlıkle hapse atılmıstır .
şimdilerde yeni nesil ergenlerin, özentilerin, kitap görgüsüzü -sözüm ona- entellerin instagramına "okuyorum ben ya" demek için seçtikleri birkaç kitabın (kuyucaklı yusuf, kürk mantolu madonna) sahibi, yazarıdır.
" Ruhi Naci Sağdıç Edremitte 1916 yılı akşam karanlığında evinin karşısındaki sokak lambasının ışığı altında küçük bir çocuğun kitap okuduğunu görür. Neden orada okuduğunu sorduğunda evinde ışık olmadığını öğrenir.
Evinde ışık olmadığı için sokak lambasının altında kitap okuyan çocuk , Sabahattin Ali dir. "
" senin sessiz mevcudiyetin beni yorgunluk verecek kadar doyuruyor."
kaç oldu yazıp yazıp siliyorum onun için en mükemmeli seçmek istiyorum ama yapamıyorum, beceremiyorum, anlatamıyorum. Ruhun şad olsun koca yürekli adam.
