yılın büyük kısmı , "geç yatıp geç kalma" düzeninde daha doğrusu düzensizliğinde takıldığım için , yaşayamadığım zaman dilimi...
kalkmak ve gitmek...zorunluluksa eğer yıpratır ...
"offff yaaaa..ulannn...hay ıstırabını s.keyim ya..." diye sövdürür saydırır da...
pek tadı olmaz acele sabahların...
amma velakin tamamen keyfi ise, erken sabahların da tadına doyum olmaz...
sabahı yaşayan her mekanın; en temiz en oksijenli en haysiyetli saatleridir, tüm şehrin geceden kalma günahları temize çekilir bir sabah kokusunda, bir iki zevzek kuşun sesinde, çok klişe olacak ama taze ekmek kokusunda...
ama öyledir, sıcak taptaze sabah ekmeğinin kokusu bu dünyadan geçip giderken tadına varılabilecek en kral güzelliklerdendir hele bi de taptaze demli bir çay...peki bir ömürde kaç kere sabah sabah taze ekmek kokusu duyulur ve ulan iyi ki yaşıyorum denilir? eminim şaşırtıcı derecede azdır, en azından benim gibi düzensiz hayatlar yaşayanlarda...bak şimdi kendime kızdım yine...
neyse ne diyordum?....sabah...
aman sabahlar olmasın denecek güzellikteki gecelerin akabinde oluverince üzer bünyeyi...
'allahım nolur sabah olsun artık, bitsin bu karanlık bitsin bu işkence' gecelerinden sonra bir can simididir...bu sefer olmayacak heralde , buraya kadarmış'lardan sonra salakça bir sevinç doğar insanda...tutunup, kalkılır, devam edlir yürümeye, koşmaya, bi daha düşene kadar...
iyi ki de sabah oldu demek ya da dememek...
bütünü değil ama kısmi olarak , mesele bu...
en kral sabah nerede olur? sevgilinin yüzüne aydınlanır en kral sabah fikrimce, güneşin en hası o zaman açar işte...sür'gün olmaktan çıkar ve gün doğar...
zannetmiyorum sevgilinin yanıbaşında uyanmaktan daha bi kral sabah olsun...her fani'ye nasip olmaz ama...
e hadi taze ekmek meselesi üşengeçlikten vazgeçilip bi koşu fırından kapıp gelinir de sevgili'yi napcaz? memlekete bahar da geldi, olmaz böyle,,, atraksiyon şart...neyse "sevgili sözlük" moduna fazla girmeden, köşeyi dönüp ben ayrılayım şurdan...yok yok ben giderim,,, zaten hemen şurası benim ev...
sabah...
kirletilip dağıtılacak, toz duman olacak, bin ton hayali yalana dönüştürecek,
güneş: "ne haliniz varsa görün ben kaçar", dedikten sonra iyice siyaha bürünecek belki de en kaşar orospuya dönecek bir günün ilk saatleri....en masumu....kıymetini bilmek lazım....
uyan ey memleket..sabah oldu...
çek temiz havayı ciğerlerine...birazdan kirlenecek dünya...günaydın...
şu sıralar mehmet ağar'la pek sıkı fıkı olan gazete. başta büyükbaşlar olmak üzere (hıncal uluç, fatih altaylı) tüm köşe yazarları, manşetleri, satır arası haberleri hep bu şahsı öven yazılarla dolu. yeni bir "ortaklık" var galiba.
Yağmur böyle başlar içinde, ince bir sızıya karışır yüreğin
Geçmiş, acıyıp giden ağrı, yeniden eğilince düşlerine
Kalsın o deniz kızı benle, şafağa kadar öpsün dalgın ellerimi
Son bir türkü var yüreğimde, seviden ötede, zeytinlikler içinde
Haydi uzat ellerini, siliyor kıyılarda su ayak izlerini, dönüyor dünya
Kalbin acıya yenilince ya da bir patika çıkınca yoluna
Kopmuş bir çiçek onarılmaz, hatırla kuruyan o yeşil çiçeği
Gitme, dönemezsin o yoldan, şarkılar da avutmaz, kırılır yüreğin
işte gemiler dönüyor bak, eriyip gidiyor gecenin ateşi
Haydi, bak güneş ışıyor, ardıçlar arasından yeni bir türküye başlıyor dünya.
