roads

portishead şarkısı.

ohh, can't anybody see
we've got a war to fight
never found our way
regardless of what they say
how can it feel, this wrong
from this moment
how can it feel, this wrong
storm.. in the morning light
i feel
no more can i say
frozen to myself
i got nobody on my side
and surely that ain't right
and surely that ain't right
ohh, can't anybody see
we've got a war to fight
never found our way
regardless of what they say
how can it feel, this wrong
from this moment
how can it feel, this wrong
how can it feel, this wrong
this moment
how can it feel, this wrong
ohh, can't anybody see
we've got a war to fight
never found our way
regardless of what they say
how can it feel, this wrong
from this moment
how can it feel, this wrong

gecenin karanlığında ıssız yollarda yürürken dinlenilecek tek şarkı.portisheadin en güzel şarkısı kanımca.her dinlediğinizde içiniz garip bir şekilde ürperiyo,o an için hayatınızdaki herşeyi resetliyorsunuz...

nasıl anlatılabilir ki bu şarkı? melankolizm in had safhada olduğu zamanlarda içinizden kopan birşeylerin kelimelere dökülmüş halidir. roads. uzun yollarda tek başına gitmeyi anlatır. soğuk havada, sokaklarda köpek gibi yalnız kalmayı, tanımadığınız insanların yüzüne bakmayı anlatır. birşeylerden pek de anlam çıkaramadığınızda zihninizi bir yorgan göreviyle örter. ve insanı saçmalamanın eşiğine getirir.*
dünya üzerinde varolmuş en güzel şarkılardan biridir. kimine göre en güzeli.
`
bethi gibbons` u görme sebebidir aynı zamanda. bir kez görüp de karşısına geçip " ne yaptın sen" diye sorma sebebidir.
"nasıl yaptın, ne düşündün? ya da ne düşünüyordun? ne zoruna gitti de yaptın bunu? kim kırdı seni, kim incitti de oldu böyle. niye ulan niye! yapılır mı bu be!"

naptın be kadın...*

umut sarıkaya'nın radiohead'e söylediği gibi

"milleti üze üze ev yaptın kendine şerefsiz portishead"

storm.. in the morning light
i feel
no more can i say
frozen to myself

kısmının kendimi yalnız hissettiğim zamanlarda bir fon müziği gibi beynimde yankılanmasından sonra dinlemeye korktuğum şarkı.

öperim ben o nu kamburlaştırdığı sırtından ve bakmadığı saçlarından..

http://www.youtube.com/watch?v=Vg1jyL3cr60

my dying bride tarafından da çok güzel coverlanmış leziz portishead şarkısı.üst üste 20 kez dinlenebilecek şarkılar vardır ya hani , bu da öyle bir şey işte.

bazen insan kafasını dinlemek ister. kafasından geçen ayrık otu tadındaki hoş olmayan düşüncelerden uzaklaşmak ve bunu bir şarkı aracılığıyla yapmak. ama bu şarkı öyle bir şey olmalıdır ki, oradan buradan yırtık ritmler çıkmamalı, kendini tekrarlamamalı, tatlı bir tınıya sahip olmalıdır. işte o zamanlarda bu şarkı dinlenirse ruha 10 adet yatıştırıcı içmişçesine huzur ve rahatlık verir.***

** adındanda anlaşılacağı gıbı bir yol şarkısıdır yavaştır ve içtendir -samimidir-portishead hakkında karar verilecekse önce bu sarkı dinlenilmelidir
(bkz: portishead)

roads şarkısı gerçekten de ' her daim ' dinlenebilecek türdendir. mutluyken keyiflendirir, mutsuzken keder sahibi yapar. hayır vazgeçtim, mutluyken de insanı bir mayyoş yapar. sevgilinizle yan yana olsanız bile, bu kız/erkek neden benim sevgilim diye sorarsınız kendinize. emin olun şarkıyı biliyorsa o da sorar. arkadaki loş melodi şarkıyı bir ayrı kılar. we've got a..

barındırdığı melodiler, arkada duyulan ruh okşayan vokal.. gözlerinizi anlık kaparsınız ve ne isterseniz hayal edersiniz..

kedileriseviniz'e armağan edilmiş şarkıdır. hala gidilecek yol var, hala kazanılacak bir savaş var diyen şarkıdır. kazanacağından süphe de duysan, çok haksız da gelse devam edersin yürümeye..

cause we've got a war to fight..

kanımca orijinal portishead versiyonu daha iyi olmasına rağmen mdb ver. gayet başarılı. dinlerken bir anda celallenip kafayı kopartmak ve elde gezmek mümkün.

sözleri çok farklı yerlerde olmanızı sağlar bu şarkı kendi benliğine alır götürür bir uyuşukluk etkisiyle yavaş yavaş, sessiz, ıssız, soğuk diyarlara doğru ilerlettirir. ''cant anybody see'' diyerek yavaşça tüm vucuda yayılır sessizlik. ''from this moment how can it feel this wrong'' sözleri gelir kendinizi ararsınız bulamassınız hiçbiryerde. boşluğun anlam veremediğiniz sesizliği alır çekere kendine sizi bakınırsınz anlayamazsınız. boşluğun tam ortasında olduğunuzu görürsünüz bir an. aramaya devam edersiniz yolunuzu, kendinizi gecenin ıssız sokaklarında bulursunuz yürürsünüz hiç durmadan birden sahne değişir bi bakmışınız elinizde birayla çok ayrı bir yerde kendinizi görürsünüz sanki aynadan yansımanızı görür gibi. daha başka kişiler tanımadığınız insanlar belirir çevrenizde birden. gözleriniz açıp kapadığınızda masalarında bulurusunuz kendinizi arkadan ''roads'' çalmaktadır yalnız olduğunuzu görürsünüz kendi sesizliğinizde. yavaşça doğrulup sessizce çekip gidersiniz yolunuza sigaranızı yakıp arkanıza bakmadan başka diyarlara.

bir insan evladının sesi aynı anda nasıl bu kadar yumuşak, masum ve seksi olup, korku filmi etkisi yapar, insanın beyninde ve kalbinde şimşekler çaktırır, anlaşılır gibi değilir.

portishead i taniyalim gezi programına başlamak için en doğru seçimdir.