poğaça farklı. yoksa oruçlu insanın karşısında yenebilecek bir sürü örnek gösterebilir, onların
üzerinde bak oruçlunun yanında şunu yiyor, bak imrendiriyor, bak şöyle yapıyor denilerek oruçlu
olanın da olmayanın da hakkında çeşitli görüşler ileri sürebiliriz. ama dediğim gibi poğaça farklı.
sabah farklı.
eyyyyyy ramazan gelmesine rağmen alışkanlıklarına bırakmayıp şirketine, ofisine, nerede zıkkımlanıyorsa artık oraya poğaçayla gelmeye devam eden zibidi; seni beğeniyorum, işime yarıyorsun, senin gibilerin varlığı sayesinde allah'tan alacağım sevaplar artıyor.
insanların aksine oruçluyken etrafımda yemek yiyenleri görmek bana müthiş bir zevk verir.
özellikle yanlarına oturarak hem nefsimi terbiye eder hem de bana gelen sevap sayısını artırırım.
ulan azıcık mantıklı olalım, yüce rabbimin hassas bi terazisi var elbet, şimdi bütün gün evde
durarak ya da nispeten kolay bir iş yaparak iftarı bekleyen ile bir dönerci, pastacı, börekçi bir olur
mu?
yaaa ne diyosun lan sen it? pardon yine kendimi kaybettim. ramazan sabahı elinde poğaçayla
gezen insan bi kere ciddi anlamda provokatör. oruçlu insanları kışkırtmaya, imrendirmeye, taşak geçmeye çalışıyor. ruhsuz. vicdansız. düşüncesiz. işte ben bu camışlarla ramazan sabaları bi arada olmayı çok seviyorum. sevap ibremi tavan yaptırıyor ibişler. eee normal olarak onların günahları da artıyor. her yönden koyuyorum yani çocuğu.
peki bu provokatör neden camış? camışları tanıyan, birlikte olan, biraz zaman geçiren her insanın bileceği gibi, bu hayvanlar sabahları inekleri tahrik etmek için onların göğüs uçlarında boynuz gezdirip kulaklarına sıcak nefeslerini verirek ağızlarında tahıl emme sesi çıkarılar. neden yaparlar peki bunu? çünkü inekler sabah süt sağdırana kadar bir şey yiyemez, sevişemezler. göğüsleri doludur çünkü. işte camışlar bu durumu bildiklerinden onları tahrik etmeye, sütlerini akıtmaya çalışır. hayvanca bi davranış.
sabah ve poğaça; bunlar oruçlu insanı en zorlayan, kışkırtan ikili. çünkü oruçlu insanın midesinin de nefsinin de psikolojisinin de en duyarlı olduğu zaman dilimi, sabah, kahvaltı. sıcak poğaça kokusu yiyin ulan camışlar önümüzde, ohhhhhh valla cennette siticez belanızı çok pis...koltukaltlarınıza alevli, yanmış poğaçalar sürerken, siz israfil'in borusunu içimde gezdirin diye yalvaracaksınız.
