zaten bu hayatta hep mutsuzum ve yalnızım, yüzüm hiçbir zaman gülmedi ama geçen günkü girdiğim üniversite sınavı tam anlamıyla hayatımı kararttı.
bu hayattaki tek motivasyon kaynağım istediğim mesleği yapmaktı bunun için de bu sene çok çalıştım eylül ayından beri her gün test çözdüm. istediğim şey olmasa bile nasıl olsa bu kadar çalıştım en azından daha düşük sıralamalı başka bir yere girerim diye düşündüm. ama bu işin çalışmakla bir alakası yokmuş bunu anladım. şu çalışan yapar sözüne de inanmıyorum artık bu işin çalışmakla değil şansla ilgisi varmış bunu anladım. matematik sınavı herkese zor gelmiş ama ben sınavda çok basit soruları bile sırf yanlış okuduğum için yanlış yapmışım doğruluğundan emin olduğum sorular da yanlış çıktı kimi dinlediysem matematiği hepsinden daha kötü yapmışım yani sıralamam da baya düşecek. matematik netlerimi görenler eminim çok şaşıracaklar ve benle dalga geçecekler. ailemin de bu sene benden beklentisi yüksekti beni dershaneye de gönderdiler şimdi ben onlara bu durumu nasıl açıklayacağım? nasıl bakacağım onların yüzüne? sürekli kendime kızıyorum geri zekalı neden düzgün okumadın soruları diye kendimi suçluyorum bağırıyorum ağlıyorum. uyduruk bir üniversiteye gidip senelerce işsiz kalmak istemiyorum. bazıları tekrar gir diyorlar ama kolay mı sanıyorsunuz her yıl aynı stresi çekmek bir de benim sınıftaki herkes ilk tercihlerinde bir yere girdiler şimdi benim 3. kez girdiğimi öğrenirlerse salak olduğumu düşünmeye başlayacaklar ben zaten çok takıntılı biriyim bunları sürekli düşünmekten psikolojim bozuluyor artık bunları psikolojim kaldırmıyor birkaç gündür ağlamaktan başka bir şey yapmıyorum hayata küstüm. derdimi paylaşacağım biri yok buraya yazıyorum allahım yeter ya artık öldür beni de kurtulayım.
koptu kafamın v kayışı. ruhum kaldırmıyor artık bu kadar sapkınlığı, el kadar canlara yapılan bu pisliği.
bi kereden bişey olmaz diyen, küçüğün rızası vardı diyen ahlaksızların bakan olmasını. midemi bulandırıyor her gün minicik çocukların çektiği, tecavüz, taciz, işkenceler. kediye, köpeğe tecavüzler, patilerinin kesilmesi.
ruhumun içine ettiniz pislikler can çekişerek, her gün etinizden bir parça alınarak can verin istiyorum.
EDiT: gelip eksileyen varlık belli ki sen de o sapıklardansın. sizin o gudubetlerinize tek kelime etsek bimer'e bizi şikayet ediyorsunuz ya. Bizzat sizin başınıza gelsin istiyorum, çoluk çocuğunuza değil. yalama olmuşsunuz iyice ama dönüp bi bakın çevrenize.
Benide listenize dahil edebilir misiniz rica etsem?
Benimkisi hastalık hastalığı gibi bir şey oldu artık kroniklesti. Kendimi asla tam anlamıyla ruhen ve bedenen sağlıklı hissedemiyorum.
Kime gore bozuktur ya da normali nedir ve kime gore normaldir? Baskalari tarafindan cizilen sınırlar icerisinde yaşıyoruz. Soyleysen normalsin, boyleyse psikolojin bozuk.
