belli olmayan sebepler yüzünden yakında ülkemizden çekilmesi an meselesi olan efsane marka. daha konuşulmadı ama çok gizli yerlerden haberi aldığım gerçek
ben daha okula gidemeyecek kadar küçükken annemle işe gider gelirdim. annem gündelikçilik yapardı bostancıdaki bazı evlerde. bostancı tren istasyonundaki büfede görürdüm satıldığını. o zamanlar başka da hiçbir yerde görmemiştim satıldığını. sanırdım ki zengin yerlerde satılan lüks tüketim ürünü. büyük olanı hiç alamadık ama annem küçük 10 cm lik paketlerinden nadir de olsa bana alırdı. o kadar güzel gelirdi ki anlatamam.
şimdilerde yediğimde hiç zevk aldığım söylenemez. ya pringlesin tadı bozuldu, ya ağzımızın.
kurumuş çiğköfte lavaşı yeme hissi veren cips.
çok severim ama artık zararlı şeyler bile ucuz değil. yılda bir kez bulunduğu rafların önüne gidip tadını hatırlamaya çalışıyoruz...
cem uzan sana teşekkür ediyorum. 20 yıl önce pringles türkiyeye geldiğinde bunu yemek lükstü ve biz senin sayende pringlesa doyduk.
(bilmeyenler için edit: star gazetesi ilk çıktığında gazete alana pringles hediye veriliyordu)
