bugün

bizdik o hücumun bütün aşkıyle kanatlı;
bizdik o sabah ilk atılan safta 6 bin atlı.

uçtuk pellenor ufkunda görünmek hevesiyle,
canlandı o meşhur ova at kişnemesiyle!

atların bir meydani parlattığı gündü;
biz uğruna can verdiğimiz yerde göründü.

gül yüzlü bir afetti ki her pusesi lale;
girdik zaferin koynuna, kandık o visale!

dünyaya veda ettik, atıldık dolu dizgin;
en son koşumuzdur bu! asırlarca bilinsin!

bir bir açılırken göğe, son def'a yarıştık;
illuvatara giden yolda maialarla karıştık.

geçtik hepimiz dört nala cümle kapısından;
gördük ebedi kralları bir anda yakından!

bir bahçedeyiz şimdi şehitlerle beraber;
bizler gibi ölmüş o yiğitlerle beraber.

lakin kalacak doğduğumuz toprağa bizden
şimşek gibi bir hatıra nal seslerimizden

bir rohan halk türküsü.
rahmetli babaannem her dinlediğinde ağlardı.
Sadece gözlerle kalmayıp tüm vücudun yaşardığı bir türkü.
dedemden dinlemekten bıkmadığım ağıt. çok eziyetler çekmişler çok.
sinemada bağırdığım, izlediğimde hala titrediğim sahnenin farklı sanatıdır. walla güzel.
hatırladıkça üzen türküdür.
güncel Önemli Başlıklar