iş yerinde herkesin birbirinden nefret ettiği gündür. işini sevmeyen insanlar topluluğu çoğunluktaysa bütün gün kimse birbiriyle konuşmaz. iğrenç bir gündür.
Aslında olmayandır.
Her gün 24 saat iken birine sendrom, birine tendon diğerine oley demek saçma değil mi? Siz öyle olmasını istediğiniz için sendrom oluyor.
Mükemmel geçen bir hafta sonunun ardından yine insanı bunalımlara sokan sendrom.
Şöyle alımlı, yosma kılıklı bir karı olup zengin bir doğulu koca bulaydım da evde esra erol izleyeydim. Şimdi patrona kölelik yapıyoruz, o zaman adama karılık yapacaktık ne farkı var.
Rüyamda perşembe günü sanıyordum bugünü, uyanınca şok tabi. Ne yazıkki yine pazartesi, yine yüzlerce hasta akın akın gelecek, yine salgın var, yine gelen giden kusacak. ister istemez nefret ediyorum sözlük.
Pazartesi yaptığın işle hiç alakası yokmuş bu sendromun bugün bunu anladım. Okul,sınavlar her şey bitti, pazartesi sabahı saat yedide yine mutsuz uyandım.
servet sahibi patronumun milli piyango biletleri için 8 bin tl para harcayıp , tüh büyük ikramiye çıkmadı diye hayıflanmasıyla iki katına çıkan sendromdur. (bkz: ) haftaiçi sendromu
Babam 35 senedir calisiyor. Annem 25 sene calisti su an emekli. Ağızlarından bir kere bile "pazartesi sendromu" lafı duymadım. Adam olun adam gibi işinize okulunuza gidin. Işiniz okulunuz var diye şükredin.
