Ayak kokusu, horlama sesi ve daha bir çok olumsuzluklarıyla beni içine hapsetmiş zamazingo. Bir bitse de gitsek diyemeyeceğimiz ancak giderse bitecek işkence kutusu. Hakkında iyi cümleler kurabilenler sizler ne şanslı yaratıklarsınız. Bütün bu olumsuzluklar sanırsam yolculuğu sevmeyişimle birleşince hepten içinden Çıkılmaz bir girdaba dönüştürüyor.
Türkiye' de yasaklanmıs, 1974 yapımı, tunç okan' ın oynadığı ve ilk yönetmenlik yaptığı filmidir. Batının ve doğunun insanına, kültürüne gönderme yapmıştır. Ha bir de, yol filmi falan değildir.
bana bazı sahnelerde stanley kubrik'in otomatik portakal adlı filmini anımasatan bir film oldu otobüs.
-kısmen spoiler-
otobüs'ün içindeki fare gibi görülen insanların her dışarıya çıktığında farklı şekilde bir cezaya uğrayıp ölmeleri ilginçti.
ekleme bir sahne olan; bu insanları kaçıran kişinin fahişeler tarafından soyulma sahnesi avrupadaki insanların içki ve seks ile nasıl sıfırı tükettiğini aktarmak ister gibiydi, filmin sonundaki, polisin "kimsiniz" sorusunu sorarken ekrandaki müthiş fotoğraf zihinlerden silinmeyecek kadar güzeldi..
toplu taşıma için güzel bir icattır. boyunu biraz uzun yapmaları lazım bu ülkede uzunlar da yaşıyor. ayakta kaldığımda sırtım değiyor tavana bitkisel hayata geçiyorum 1 saat boyunca.
Izlemeden uzun uzadiya yorum yapmak istemiyorum ama spoilerlardan anlasildigi kadar (agirlikli olarak eksidekiler, bizim sozlukte duzgun spoiler kullanan azdir zaten) turkler'den cok isveclileri orselemesi gereken filmdir.
Siklerinde olmaz, ayri mesele.
Ben yine de fasizmi falan gectim o kadar insanliktan cikmis olabileceklerini dusunemem. O donem icin bile olsa.
Yapısı itibariyle, sürücüsünden başka en az onbeş oturma yeri olan ve insan taşımak için imal edilmiş bulunan motorlu taşıttır. Troleybüsler de bu sınıfa girer.
kızların yolculuk esnasında kendilerini potansiyel oturucu, erkekleri ayakta gitmesi gereken insanlar olarak görmesi ne kadar acı. dedesi yaşındaki adama ama o erkek diye yer vermeyenler, gıcık olunmayı hakediyorsunuz.
yolculuk esnasında derin derin dalarsan neler düşündürüyor... hele kaptan olmak o arabada başka bir duygudur. arabaya son binersin, şöyle arkaya doğru ufak bir göz atarsın, oturursun koltuğuna 40 50 kişi çoluk çocuk yaşlı genç güveniyordur sana. bir sorumluluk hissedersin, tısırdayarak hareket etmeye başlarsın. gece olur arkadakiler sevdiklerini bekleyenleri düşünerek uykuya dalar. sen onları bekleyenine sevdiğine kavuşturmak için direksiyon sallarsın, yüktür bu kaptanlık vesselam... amaan amaan çok anlatılır otobüslerle ilgili şeyler.
