günden güne daha tanınır hale gelmesine sevindiğim, sağlam grup.
ilk ve tek albümleri, neyse 2011 senesinde çıktığında hayatımın şuan içinde bulunduğuma benzer bir evresindeydim. zorunlu yenilikler öncesi çekilen sancılar, biraz heyecan, biraz coşku... bu sebepten yeri bende çok büyüktür bu albümün. ilaç gibi.
Böyle insan elinden geleni yapar kendini zorlar. Olmayacağını bile bile uğraşır bazen ne uğruna uğraşır o da bilinmez. Ama en sonunda mağlubiyeti tadar. Ve bu manidar kelimeyi söyler çünkü çaresizdir. Neyse...
kaliteli müzik ve içi dolu sözler yazmak için gerçekten çok çaba harcadığı belli olan müzik grubudur. yaptıkları işte, siyasi duruşlarındaki fark hissediliyor. esved-siyah şarkısı zaten başlı başına manifesto gibi.
ayrıca solcu bıyıklı solistleri selim kırılmaz gönüllerin efendisidir, belirtmeden edemeyeceğim.